Ośrodek adopcyjny jest placówką reprezentującą interesy dziecka. Ze względu na jego dobro jest ono powierzane tej lub innej rodzinie. Małżonkowie, którzy starają się o to by być rodziną adopcyjną, muszą być poznani przez pracowników Ośrodka, przygotowani do podjęcia nowej roli społecznej oraz pozytywnie zaopiniowani przez Komisję Kwalifikacyjną Ośrodka. Wymogi formalne dotyczące rodzin adopcyjnych kwalifikowanych w Katolickim Ośrodku Adopcyjnym w Warszawie: dojrzałość decyzji o przysposobieniu dziecka u obojga małżonków; kwalifikacje osobiste pozwalające na wywiązywanie się z obowiązków rodzicielskich w przyszłości; pełna zdolność do czynności prawnych, umożliwiająca sprawowanie władzy rodzicielskiej; niekaralność; małżeństwo sakramentalne trwające nie mniej niż 5 lat; warunki materialne i mieszkaniowe umożliwiające wychowywanie dziecka; różnica wieku miedzy starszym z małżonków a adoptowanym dzieckiem nie większa niż 40 lat; dobre zdrowie fizyczne i psychiczne kandydatów; uczestnictwo obojga małżonków w toku kwalifikacyjnym. W indywidualnych przypadkach rozpatrujemy kandydatury samotnych kobiet. Ośrodek zajmuje się także opiniowaniem na zlecenie Sądów adopcji wewnątrzrodzinnych i adopcji przez rodziny zastępcze (w tych wyjątkowych wypadkach nie wymagamy od opiniowanych związku sakramentalnego). Takie osoby przechodzą proces diagnozy i są opiniowane, lecz zazwyczaj nie są zobligowane do przechodzenia szkolenia. Informacje na temat adopcji, zawarte na stronie Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej znajdą Państwo tutaj:

Jakie warunki trzeba spełnić aby adoptować dziecko? Droga do adopcji – krok po kroku: Krok 1. Wybór ośrodka Wybraliśmy ośrodek adopcyjny w naszym mieście. Mieliśmy szczęście, bo na trzy ośrodki adopcyjne w całym naszym województwie aż 2 były u nas. Większość osób uczestniczących w naszym kursie musiała dojeżdżać (czasem to były nawet 2 godziny). Poznaj nasze książki o adopcji: „Moje nowe życie po adopcji – historie dorosłych adoptowanych„, „Przewodnik po procedurach adopcyjnych ”, „Rozmowy o adopcji” (doświadczenia kobiet), „Adopcja oczami ojca”. Wybierając jedną z nich wspierasz nasze działania Krok 2. Pierwsza wizyta w ośrodku Zostaliśmy umówieni na pierwszą rozmowę z pracownikiem ośrodka adopcyjnego (psychologiem/ pedagogiem), która trwała blisko 2 godziny. Przeszliśmy test oceniający nasze motywacje i pragnienia związane z adopcją – w efekcie którego zostaliśmy zakwalifikowani na kurs adopcyjny. Krok 3. Podanie o adopcję Złożyliśmy oficjalne podanie do Ośrodka Adopcyjnego uzasadniającego chęć adopcji dziecka i czekaliśmy na kurs. Krok 4. Czekanie na kurs To czekanie trwało ponad rok, choć i tak miało być jeszcze dłużej. Na szczęście kilka par zrezygnowało i wypadło z kolejki. Krok 5. Kurs adopcyjny We wrześniu rozpoczęliśmy kurs adopcyjny, który trwał do początku grudnia. Zajęcia odbywały się raz w tygodniu od godziny 16 do 19 (4 godziny lekcyjne). Pracowaliśmy w oparciu o dwa programy zatwierdzone przez Ministra Polityki Społecznej: programy PRIDE i Rodzina. Zajęcia prowadzone były przez dwóch trenerów – pracowników Ośrodka, tj. psychologa i pedagoga. Tematyka szkolenia obejmowała: Elementy prawa rodzinnego, zwłaszcza dotyczące przysposobienia, warsztaty z zakresu wzmacniania prawidłowej motywacji kandydatów do przysposobienia dziecka, Zagadnienia przeżywania i radzenia sobie ze stratą głównie w kontekście niemożności posiadania biologicznego potomstwa lub utraty dziecka, Problemy związane z rozwojem dziecka wychowywanego poza rodziną naturalną. Zagadnienie wpływu przebiegu okresu życia płodowego, sytuacji kryzysowych i występowania przemocy w rodzinie na zachowanie i rozwój dziecka, Podstawowe informacje o pielęgnacji i rozwoju małego dziecka, o zdrowiu i profilaktyce zdrowotnej, o objawach sygnalizujących choroby i o przeciwdziałaniu im, Wspomaganie rozwoju dziecka z problemami emocjonalnymi, zaburzeniami rozwojowymi, ze szczególnym uwzględnieniem trzech grup: dzieci z alkoholowym zespołem płodowym (FAS), dzieci z zespołem zaburzenia więzi (RAD) oraz dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej i zaburzeniami koncentracji uwagi (ADHD), Zagadnienia związane z opieką nad dzieckiem niepełnosprawnym, stymulowanie jego rozwoju, Ćwiczenie umiejętności wychowawczych oraz metod stymulowania rozwoju psychofizycznego dziecka na różnych etapach jego życia, Problematyka jawności adopcji – przekazania dziecku prawdy o jego pochodzeniu, Tematyka związana z kształtowaniem więzi w rodzinach adopcyjnych i ich konsekwencji dla rozwoju dziecka oraz o przygotowaniu własnych dzieci na przyjście dziecka adopcyjnego, Instytucjonalne i pozainstytucjonalne formy pomocy i wsparcia dla rodzin, które adoptowały dziecko. Dodatkowo mieliśmy spotkanie z rodziną, która już adoptowała dziecko oraz z psychologiem pracującym w domu dziecka. Krok 6. Uczestnictwo w obowiązkowych Dialogach Małżeńskich Obowiązkowe było również uczestniczenie w Dialogach Małżeńskich. Miały one formę weekendowych rekolekcji. Oparte były na wzajemnym dialogu męża i żony w celu jeszcze lepszego poznania, zrozumienia i budowania trwałego zaufania. Dialogi miały umożliwić nam pełniejsze spotkanie się ze sobą i z Panem Bogiem. Prowadzone były wspólnie przez 3 pary małżeńskie (w tym jedną, która również adoptowała dziecko) i kapłana. Aktualne terminy takich dialogów można znaleźć tutaj: Krok 7 Rozmowy z psychologiem W trakcie trwania kursu przeszliśmy dwie rozmowy z psychologiem. Pierwsza dotyczyła historii naszego małżeństwa i naszych przodków. Druga natomiast związana była z adopcją. Musieliśmy dokładnie określić na jakie dziecko czekamy. Szczególnie ten etap był dla nas trudny, również dla małżeństw, które wraz z nami przechodziły ten kurs. Krok 8 Wizytacja w domu Dopełnieniem kursu była wizyta w naszym domu pracownika ośrodka adopcyjnego. Trwała blisko 3 godziny. Pani, która do nas trafiła dokładnie oglądała nasze mieszkanie, wszystko skrzętnie notując. Po raz kolejny opowiadaliśmy o sobie, rodzinie, naszych oczekiwaniach i obawach związanych z adopcją, a także określaliśmy jakie dziecko jesteśmy gotowi przyjąć. Krok 9 Zbieranie dokumentów Konieczne było zebranie też bogatej dokumentacji, takiej jak: zaświadczenie o niekaralności z Krajowego Rejestru Karnego, odpis zupełny aktu małżeństwa, życiorys, informacja z zakładu pracy o zatrudnieniu i zarobkach, opinia z zakładu pracy, zaświadczenie o leczeniu niepłodności, zaświadczenia lekarskie od lekarza rodzinnego stwierdzające brak przeciwwskazań do ustanowienia rodziny adopcyjnej, oświadczenie o nieleczeniu się w Poradni Zdrowia Psychicznego i w Poradni Odwykowej, wspólne zdjęcie. Problemy przy zbieraniu dokumentów: W przypadku kobiet opinia z pracy nie zawsze jest łatwa do zdobycie. Kobieta w ciąży jest chroniona prawnie przed ewentualnym zwolnieniem ze strony pracodawcy. Kobieta przed adopcją już takiej ochrony nie ma. Dla pracodawcy mającego w perspektywie przyszłe plany macierzyńskie kobiety i przysługujący jej urlop macierzyński dalsze jej zatrudnienie może być mało opłacalne. Drugim problemem jest zaświadczenie lekarskie o dobrym stanie zdrowia umożliwiającym adopcję. Przepisy nie określają, co oznacza ten dobry stan zdrowia i jakie choroby dyskwalifikują przyszłych rodziców, a jakie nie. W przypadku jakiejkolwiek przebytej operacji, czy choroby wymagane jest również zaświadczenie od lekarza specjalisty. U nas konieczne było od kardiologa. Wizyta u specjalisty nawet po zaświadczenie wiąże się niestety z dodatkowymi kosztami, gdyż jest traktowana jako wizyta prywatna. Na dodatek lekarz wypisał tylko zaświadczenie o przebytej chorobie i podkreślał, że on nie ma wiedzy czy ona kwalifikuje do adopcji, czy nie. Jednocześnie stwierdził, że na pewno nie jest przeciwwskazaniem do urodzenia i wychowania biologicznego dziecka. Krok 10 Kwalifikacja – czyli nic innego, jak zgoda ośrodka na adopcję I tu zbierała się kilkuosobowa komisja (pracownicy ośrodka) omawiali nasz przypadek, nasze zachowania podczas szkoleń, testów, rozmów i w oparciu o to wydawali opinię. Droga do adopcji jest otwarta, tylko gdy mamy opinię pozytywną. Podsumowując etap kwalifikacji był bardzo trudny i wymagający. Byliśmy wciąż oceniani, w każdej chwili mogliśmy być odrzuceni. Każde nasze słowo było dokładnie ważone przez pracowników ośrodka. Przeszliśmy ten sprawdzian pozytywnie, choć pani psycholog miała swoje ale… Wywalczyliśmy w końcu tą KWALIFIKACJĘ!!! Krok 11 Oczekiwanie na telefon z propozycją przyjęcia Dziecka Na telefon z ośrodka adopcyjnego z propozycją poznania Dziecka czekaliśmy 11 miesięcy od momentu kwalifikacji. Wydawało się to bardzo długo, tym bardziej, że wszyscy z naszej grupy kursowej już taką propozycję usłyszeli i mogli cieszyć się z bycia Rodzicami. Krok 12 Poznanie Naszego Dziecka Zaraz po telefonie trafiliśmy do ośrodka, gdzie zapoznaliśmy się z kartą informacyjną o Naszym Dziecku, a dopiero następnego dnia pojechaliśmy do Domu Dziecka, gdzie Tomuś na nas czekał. Dom ten prowadziły siostry zakonne. Siostra Przełożona przedstawiła nam Tomusia. Maleństwo miało 4 miesiące i było bardzo, bardzo smutne… Krok 13 Złożenie wniosku o adopcję do Sądu Rodzinnego Tego dnia wypełniliśmy jeszcze wniosek do Sądu Rodzinnego o adopcję, który następnego dnia zawieźliśmy do Sądu. Krok 14 Pierwsza rozprawa określająca okres styczności Trzy tygodnie później zostaliśmy ustanowieni przez Sąd na tymczasowych prawnych opiekunów Tomusia, który trafił już do nas w ramach tzw. styczności. Na tym etapie musieliśmy się wykazać jako nowi Rodzice. Okres styczności został ustalony na 2 miesiące. Mieliśmy w tym czasie trzy wizyty kontrolne – dwie z ośrodka adopcyjnego i jedną kuratora sądowego. Chłopiec już był z nami i zdobywał nasze serca, ale musieliśmy się liczyć, że sąd jeszcze może Go nam odebrać. To kolejny trudny etap procesu adopcyjnego. Krok 15 Ostateczna rozprawa o adopcję I w końcu przyszedł ten dzień w 5 rocznicę naszego Ślubu, gdy Sąd przyznał nam Tomusia i pozwolił być Drugą Mamą i Drugim Tatą. Wiele razy myśleliśmy o ile łatwiej mają Rodzice Biologiczni, nie przechodzą kursów, kwalifikacji, rozmów z psychologiem i pedagogiem, nikt ich nie ocenia, nie sprawdza warunków mieszkaniowych, nie ustanawia etapu styczności… po prostu mogą być Rodzicami i cieszyć się Rodzicielstwem. Na szczęście i dla nas na końcu tego mozolnego procesu adopcyjnego było największa nagroda za cały trud …. Upragnione DZIECKO. „Dziecko jest chodzącym cudem, jedynym, wyjątkowym i niezastąpionym” Phil Bosmans Jakie warunki trzeba spełnić aby adoptować dziecko? Trzeba być bardzo, bardzo wytrwały i mocno tego chcieć! Wskazówki dla Przyszłych Rodziców Adopcyjnych: Nie czekajcie za długo z decyzją, bo sam proces adopcyjny trwa zwykle kilka lat i na każdym jego etapie można się rozmyślić. Dopytajcie jakie warunki trzeba spełnić, różne ośrodki kierują się trochę innymi kryteriami. Uzbrójcie się w cierpliwość. Najpierw Was czeka oczekiwanie na kurs adopcyjny, potem na kwalifikację, a potem na Dziecko. I każdy ten etap jest trudny. Przygotujcie się, że będziecie wciąż oceniani przez wszystkich pracowników ośrodka. Bacznie obserwowani na każdym etapie i każde wasze słowo może mieć znaczenie. Gdy już poznacie Wasze Dziecko dajcie sobie czas na miłość i pamiętajcie, że ona czasem przychodzi powoli. I ostatnia rada, dziecko, które do Was trafi bardzo się zmieni, gdy poczuje miłość… tak bardzo wypięknieje, aż sami będziecie zdziwieni. „Byłem dzieckiem nienarodzonym i przyjęliście mnie, pozwoliliście Mi się urodzić. Byłem dzieckiem opuszczonym i staliście się dla Mnie Rodziną Byłem dzieckiem osieroconym a adoptowaliście Mnie wychowując jak Wasze dziecię” Św. Jan Paweł II , List do Rodzin 1994r

Co rusz wskakuje do mojej skrzynki pytanie „jak napisać wniosek do ośrodka?”. Na forach też nie brakuje pytań o to samo i przeróżnych podpowiedzi tych, którzy takie dokumenty już napisali i złożyli tam gdzie powinni. Przede wszystkim trzeba rozróżnić trzy dokumenty, które są mylone przez zagubionych w pierwszych krokach kandydatów. Do ośrodka adopcyjnego kandydaci składają wniosek (inaczej podanie) z prośbą o pomoc w przeprowadzeniu adopcji. Kolejny dokument składany do ośrodka tożyciorys kandydatów. To on najczęściej jest nazywany potocznie wnioskiem do ośrodka choć de facto nim nie jest. Trzeci dokument z kolei towniosek o przysposobienie składany do sądu, czyli ten najprawdziwszy z prawdziwych wniosków. Wniosek do ośrodka adopcyjnego: podanie do ośrodka Ponieważ ustawa o pieczy zastępczej ( ) jako jedyny kompetentny organ do przeprowadzenia procesu adopcji wyznacza ośrodki adopcyjne, tam należy się zgłosić ze swoją chęcią udziału w tym procesie. Takie podanie jest dla ośrodka dokumentem, z którego musi jasno wynikać, że kandydaci chcą jego pomocy. Ustawa nie narzuca konkretnej formy takiego podania, a środki chętnie podpowiadają co powinno się w nim znaleźć. Niezbędne informacje to określenie kto wnioskuje i dlaczego. Dlaczego zapadła decyzja o adopcji dziecka, w jakich okolicznościach znajduje się wnioskujący (para lub osoba samotna). Ośrodki oczekują też, że w podaniu będzie określona wstępnie gotowość do przyjęcia dziecka lub dzieci z podaniem ich liczby, płci i wieku. Poza tym mogą być zawarte wszystkie dodatkowe informacje jakie zdaniem kandydatów przybliżają ośrodkowi osoby wnioskujących i ich sytuację. Małżonkowie składają wspólny wniosek, pod którym własnoręcznie każde z nich się podpisuje. Zobacz też: Wniosek do ośrodka adopcyjnego – przykład podania Przykład wniosku w formie podania do ośrodka adopcyjnego: „Do Ośrodka Adopcyjnego w…. Nazywamy się Magdalena i Marcin X. i jesteśmy małżeństwem od 5 lat. Zakładaliśmy rodzinę z marzeniem o dzieciach, jednak do chwili obecnej pozostajemy bezdzietni. Przyczyną braku dzieci jest stan zdrowia mojego męża, który uniemożliwia nam naturalne poczęcie. Po dwóch próbach wspomaganych medycznie w dalszym ciągu bez efektu ciąży, postanowiliśmy wybrać inną drogę do rodzicielstwa i zdecydowaliśmy się na adopcję. Mamy stabilną sytuacją zawodową, a nasze finanse pozwalają na powiększenie rodziny. Mieszkamy w Y. na obrzeżach miasta, mamy dobre warunki, obydwoje pracujemy. Spełniamy formalne warunki do adopcji dziecka. Jesteśmy gotowi przyjąć do rodziny dwójkę dzieci w wieku do trzech lat. Ich płeć nie ma znaczenia, jednak zależy nam na dobrym stanie zdrowia dzieci. Zwracamy się z prośbą o przygotowanie nas do pełnienia roli rodziców adopcyjnych oraz pomoc w przeprowadzeniu adopcji. Z poważaniem PODPISY” To jest przykład podania do ośrodka, który można wykorzystać. Jednak w pierwszej kolejności należy dowiedzieć się w swoim ośrodku jakie są ich wymagania. Wniosek do ośrodka adopcyjnego: Życiorysy kandydatów Tutaj jest najwięcej zamieszania, a fora aż trzeszczą od pytań o co chodzi z życiorysem. W zawodowym środowisku wszyscy kojarzą taki dokument jak CV. Rzadko zdarza się, żeby dostać pracę zanim się takiego CV nie wyśle do potencjalnego pracodawcy. Jednak w ośrodku chodzi o trochę inny życiorys. Przede wszystkim trzeba sobie zdać sprawę do czego służy on pracownikom ośrodka. To jest dokument, który przybliży i ułatwi poznanie kandydatów. Powinien być napisany w formie opisowej, czyli niejako opowiadać o tym z jakiej rodziny pochodzi dana osoba. Powinien wskazywać najważniejsze wydarzenia w życiu, jak przebiegała edukacja i praca zawodowa. Warto opisać swoje pasje i ulubiony sposób spędzania czasu wolnego. Życiorys powinien zawierać też krótką historię poznania się małżonków (jeśli nie jest to wniosek osoby samotnej ubiegającej się o adopcję). Koniecznie trzeba napisać informację o dzieciach biologicznych lub przysposobionych jeśli są już w rodzinie. Jeśli kandydaci są w kolejnym związku małżeńskim niezbędny jest krótki opis poprzedniego związku i aktualnej sytuacji z byłym współmałżonkiem. Niezbędnym elementem oczywiście są dane personalne z uwzględnieniem daty i miejsca urodzenia. Życiorysy w przeciwieństwie do podania małżonkowie piszą odrębnie i własnoręcznie podpisują swoje. Niektórzy kandydaci piszą trzy życiorysy, każdy swój osobisty, a trzeci opisujący historię ich małżeństwa. Trudno byłoby napisać wzór takiego życiorysu. Każdy człowiek będzie miał inny zarówno życiorys, jak i sposób jego opisania. Najważniejsze żeby był napisany całkowicie według własnej inspiracji. W przeciwieństwie do zawodowego CV tutaj nie ma dobrych lub złych sposobów napisania życiorysu. Dobre wrażenie robi dokument napisany odręcznie. Wbrew plotkom wcale nie dlatego, że ktoś potem w ośrodku zrobi wnikliwą analizę grafologiczną. Bardziej dlatego, że odręczne pisanie wymaga innego zaangażowania emocjonalnego piszących i naprawdę jest dużym ułatwieniem, żeby jak najlepiej się przedstawić. Wniosek do sądu To jest zupełnie inny dokument niż wniosek-podanie do ośrodka adopcyjnego. Składają go w sądzie kandydaci na rodziców po podjęciu decyzji o adopcji tego konkretnego dziecka, które już poznali. Wniosek ten jest wolny od opłat sądowych. Musi być złożony w formie pisemnej, ale może być napisany nawet pismem odręcznym, co w dobie komputerów właściwie już się nie zdarza. Elementy wniosku o przysposobienie to najczęściej: – wniosek o adopcję konkretnego dziecka wraz z załącznikami. Załączniki to złożone wcześniej do ośrodka zaświadczenie o dochodach, odpis aktu małżeństwa, zaświadczenie o ogólnym stanie zdrowia, o niekaralności; – wniosek o ustalenie osobistej styczności, tzw. preadopcji (patrz ramka); – postulat o sporządzenie nowego aktu urodzenia dla adoptowanego dziecka z danymi rodziców adopcyjnych; – wskazanie, czy imię dziecka ulegnie zmianie (to zależy od woli rodziców adopcyjnych). Wniosek składa w sądzie opiekuńczym właściwym ze względu na miejsce zamieszkania dla przyszłych rodziców lub dziecka. We wniosku należy podać dokładne dane dotyczące stron (czyli kandydatów), wpisując ich imiona, nazwiska i dokładne adresy. Uczestnikami postępowania jest małoletnie dziecko działające przez swojego opiekuna. We wniosku należy podać jego imię, nazwisko, zawód oraz dokładny adres. W uzasadnieniu własnymi słowami należy opisać dlaczego chcemy adoptować dziecko. Istotne jest żeby przedstawić także następujące fakty: że przyszli rodzice będą w stanie pokryć koszty utrzymania dziecka, za pomocą zaświadczenia o zarobkach z zakładu pracy. Wymienia się też dowody potwierdzające, że zawarte dane są prawdziwe, np. dołączony do wniosku akt małżeństwa potwierdza, że przysposabiający są małżonkami, itp. Pracownicy ośrodka dokładnie wiedzą jakie załączniki i dokumenty w przypadku tej konkretnej rodziny należy dołączyć do wniosku. Wniosek do ośrodka adopcyjnego: Na końcu UWAGA PODPIS! Wniosek należy własnoręcznie podpisać. Nie może to być tzw. parafka. Podpisy muszą być złożone przez obydwoje małżonków. Wniosek bez podpisów będzie jest nieważny. W praktyce pracownicy ośrodków adopcyjnych pomagają przygotować wniosek, zebrać konieczne załączniki i złożyć go w odpowiednim sądzie. W tym miejscu chciałabym zwrócić uwagę na jeszcze jedną kwestię. Otóż często o decyzji sądu w sprawie adopcji mówi się WYROK. To dość negatywne określenie. I nie powinno być tutaj używane, ponieważ sąd orzeka o adopcji (przysposobieniu) dziecka i wydaje POSTANOWIENIE w tej sprawie. Brzmi lepiej, prawda? Wierzę, że teraz będzie łatwiej rozpoznać jaki dokument gdzie złożyć i co w nim napisać. A jeśli będziecie mieć pytania, napiszcie do redakcji, chętnie pomożemy. E-raport: Gdy rodzi się WCZEŚNIAK Produkt w promocji 12,99 zł E-raport: HORMONY VS. PŁODNOŚĆ. Co musisz o nich wiedzieć? Produkt w promocji 12,99 zł E-raport: Wege dieta dla płodności Produkt w promocji 12,99 zł Chcemy Być Rodzicami 12/2021 (81) e-wersja Produkt w promocji 5,99 zł E-raport: PRACA Z CIAŁEM A PŁODNOŚĆ. Różne metody troski o siebie poprzez ciało Produkt w promocji 12,99 zł Chcemy Być Rodzicami 11/2021 (80) e-wersja Produkt w promocji 5,99 zł E-raport: DREAM TEAM OD NIEPŁODNOŚCI – gdzie, kto i kiedy może pomóc? 0,00 zł Chcemy Być Rodzicami 10/2021 (79) e-wersja Produkt w promocji 5,99 zł E-raport: MĘSKA dieta płodności Produkt w promocji 12,99 zł Chcemy Być Rodzicami 09/2021 (78) e-wersja Produkt w promocji 5,99 zł E-raport: PORÓD – spokojny, dobry, bezpieczny Produkt w promocji 12,99 zł Chcemy Być Rodzicami 08/2021 (77) e-wersja Produkt w promocji 5,99 zł Dostęp dla wszystkich Wolny dostęp Ten materiał dostępny jest dla wszystkich czytelników Chcemy Być Rodzicami. Ale możesz otrzymać więcej posiadając Kontro Premium! Autor Magdalena Modlibowska Autorka książek „Odczarować adopcję” i „Księga Adoptowanego Dziecka”, a także wielu artykułów dot. adopcji, , prezeska Fundacji „Po adopcji”, wiceprezeska Stowarzyszenia „Dobrze Urodzeni”. Prywatnie mama trójki dzieci. Przeczytaj również Jesteś dla nas ważna! Chcemy być z Tobą w kontakcie. Zapisz się do newslettera, aby otrzymywać wartościowe informacje oraz 20% rabatu na zakupy. Przygotujemy dla Ciebie coś ciekawego i możesz być pewna, że nie zasypiemy Cię mailami.

Przykładowy list polecający do promocji wewnętrznej (2016). Odzyskany z blog.prepscholar.com; Listy rekomendacyjne do zatrudnienia (2017). Odzyskany z thebalance.com; Wzór listu polecającego dla stażysty (2016). Odzyskany z blog.prepscholar.com; List polecający (2017). Odzyskany z thinkco.com

- Pragnieniem każdego dziecka jest mieć mamę i tatę, najlepiej na wyłączność - mówi Anna Sobiesiak, dyrektor Kujawsko-Pomorskiego Ośrodka Adopcyjnego w Toruniu i oddziałów w Bydgoszczy, we Włocławku i Jaksicach. zdjęcie ilustracyjne/pixabayPodczas takich spotkań często się zdarza, że dziecko zapyta „To ty będziesz moją mamą? A ty – moim tatą?”. Jeszcze nie myśli racjonalnie, ale już odczuwa te emocje dorosłych - mówi Anna Sobiesiak, dyrektor Kujawsko-Pomorskiego Ośrodka Adopcyjnego w Toruniu i oddziałów w Bydgoszczy, we Włocławku i Jaksicach. Spotkałam się z określeniem, że adopcja to proces, w którym adoptowane dzieci rodzą się po raz drugi. Tak jest?Z naszych doświadczeń – a Ośrodek istnieje długo, bo ponad pół wieku wynika, że rodziny adopcyjne obchodzą dwa razy urodziny swojego dziecka - w dniu jego rzeczywistych urodzin i w dniu, kiedy zostało ono przyjęte do ich domu. To piękna tradycja, bo – tak naprawdę, są to narodziny dziecka w sercu nowej mamy i nowego taty. W konkretnym domu – i już na stałę. Na dobre i na złe. Na czas radości, ale też na czas smutków, problemów. Na pewno - na całe życie. Najważniejsze w tej adopcji jest to, że dziecko otrzymuje miłość, bliskość dobrych osób, stabilizację, bezpieczeństwo i pełną na ile adopcja zmienia życie tych dzieci?Dzieci do pieczy zastępczej trafiają z domów, w których jest fizyczna i psychiczna przemoc. Rodzice są uzależnieni od alkoholu i innych używek, zaniedbują ich zdrowie, rozwój i sferę emocjonalną. Po prostu nie potrafią się nimi opiekować. Pyta pani, jak adopcja zmienia życie dzieci? Podam przykład. Niewydolna opiekuńczo i wychowawczo matka, urodziła pierwsze dziecko w 36 tygodniu ciąży. Otrzymało 9 punktów w skali Apgar, było niedożywione - ważyło 1930 gram. Miało wadę serca, nadwzroczność, zbieżnego zeza, ADHD. Do pieczy zastępczej trafiło w 3 roku życia - nie mówiło, nie rozumiało poleceń, nie zgłaszało potrzeb fizjologicznych, jadło rękoma…. Było pod opieką poradni okulistycznej, kardiologicznej, genetycznej, neurologicznej, psychiatrycznej…. Miało wiele terapii w tym logopedyczną czy rewalidacyjną. Adopcja tego chłopca stała się możliwa, gdy miało 7,5 roku, po uregulowaniu sytuacji prawnej czyli po pozbawieniu matki władzy rodzicielskiej. Jego brat - urodzony w 32 tygodniu ciąży dostał 8 punktów w skali Apgar, ważył 1780 gram. Też był niedożywiony, też z wadą serca, z niedosłuchem i opóźnionym rozwojem psychoruchowym, z dysmorfią twarzy, czyli z jej zniekształceniem. Trafił do pieczy w 13 miesiącu życia, bardzo zaniedbany - bez odruchu ssania, nie pełzał, nie raczkował…. Także został objęty leczeniem w wielu poradniach i wieloma terapiami. Jego adopcja była możliwa od 5 roku życia. I w obydwu przypadkach, tak się stało. Dzieci te - w 2018 roku, zaakceptowała i adoptowała nowa rodzina. Są przez nią kochane, mają bezpieczny i stabilny dom. Co prawda dalej są pod kontrolą specjalistów i mają terapie, ale ich ilość się zdecydowanie zmniejszyła. Tak obrazowo, ale i w dużym skrócie przedstawiłam, jak adopcja może zmienić tak naprawdę, ludzkie życie. Jakie jest zazwyczaj to pierwsze spotkanie rodziców adopcyjnych i ich przyszłego dziecka? Ma być przede wszystkim w miejscu, w którym dziecko będzie czuło się bezpiecznie, dlatego też, w każdym przypadku jest ono dobierane do niego indywidualnie. Może to być ośrodek adopcyjny, ale i plac zabaw, placówka opiekuńcza czy dom rodziny zastępczej, albo park. Rodzice w zależności od wieku dziecka, jego rozwoju przynoszą na to spotkanie zabawki, gry, malowanki i wspólnie z nim po prostu się bawią. A podczas takich spotkań często się zdarza, że dziecko zapyta „To ty będziesz moją mamą? A ty – moim tatą?”. Jeszcze nie myśli racjonalnie, ale już odczuwa te emocje dorosłych. Jak dziecko jest do tej adopcji przygotowywane?Pragnieniem każdego dziecka jest mieć mamę i tatę, najlepiej na wyłączność - aby nadrobić ten stracony - bez miłości, bez prawidłowej opieki, czas. Oczywiście przygotowanie takiego dziecka, do adopcji jest uzależnione od wielu czynników - od jego wieku, jego zdrowia, miejsca pobytu, od ilości adopcji w miejscu jego pobytu, od możliwości nawiązania więzi w nowej rodzinie. Mimo, że dzieci przebywające w rodzinach zastępczych czy placówkach, są przyzwyczajone do odwiedzin przez gości – bo tak są wstępnie określani potencjalni rodzice, to jednak czują o co tak naprawdę w tej sytuacji chodzi. Na przykład 3-letni chłopczyk, po kontakcie z zainteresowaną nim rodziną na zadane pytanie przez wychowawczynię, dlaczego nie był w przedszkolu odpowiedział, że miał spotkanie z mamą i tatą. Anna SobiesiakA jak przygotowywane są osoby, które chcą być rodzicem dziecka adoptowanego?W przestrzeni publicznej pojawiają się głosy, że proces adopcji jest bardzo długi, bo wymaga przygotowania i zaangażowania ze strony kandydatów. Faktycznie, muszą oni nabyć wiedzę o adopcji i potrzebach dzieci do niej zgłaszanych. Muszą pracować nad swoją motywacją i oczekiwaniami adoptowanego dziecka i upewnić się w swojej decyzji, która jest przecież na całe życie. Muszą też upewnić się w tym, że sprawdzą się jako adopcyjni rodzice i muszą mieć czas na rozmowy, o swojej gotowości do przyjęcia dziecka – na przykład z danym problemem zdrowotnym. Powinni też przygotować się do tego, jak rozmawiać z dzieckiem o adopcji i przygotować swoich bliskich, na tę adopcję. Jak ktoś chce adoptować dziecko, to co ma zrobić? Pierwszy krokiem, po podjęciu decyzji o adopcji jest zgłoszenie się do ośrodka, gdzie zostaną omówione procedury adopcyjne. Już na to spotkanie rodzina może przynieść wymagane dokumenty, czyli odpis aktu małżeństwa a w przypadku osób samotnych - odpis aktu urodzenia. Także zaświadczenia o stanie zdrowia od lekarza pierwszego kontaktu, o dochodach, wniosek o pomoc w przeprowadzeniu adopcji, życiorys. A jeśli chodzi o etapy, jakie czekają te osoby w procesie adopcyjnym, są to: spotkanie informacyjne, złożenie dokumentów, diagnoza psychologiczna i pedagogiczna, wywiad adopcyjny, wstępna ocena i skierowanie na szkolenie. Po tym następuje oczekiwanie na propozycję dziecka, dobór rodziny czy rodzica do dziecka, przedstawienie im informacji o dziecku i kontakt z nim. Po podjęciu decyzji o przyjęciu dziecka kierowany jest wniosek do sądu, który orzeka o adopcji. Ośrodek adopcyjny - na każdym etapie wspiera tych kandydatów, monitoruje stopień ich przygotowania do roli rodziców adopcyjnych. A kiedy dziecko jest już w pieczy, udziela poradnictwa i pomocy. Kto może adoptować dziecko i jak długo trwa oczekiwanie na nie?Adoptować mogą tylko małżonkowie lub osoba samotna, które będą należycie wywiązywały się ze swoich obowiązków i będą miały opinię kwalifikacyjną oraz świadectwo ukończenia szkolenia organizowanego przez ośrodek adopcyjny. Oczywiście musza to być osoby pełnoletnie. I co istotne, między rodzicem adopcyjnym a dzieckiem powinna być odpowiednia różnica wieku - w praktyce przyjmuje się, że jest to co najmniej 18 lat i nie więcej, niż lat 40. Natomiast oczekiwanie na dziecko jest uzależnione od tego, jakie ma ono deficyty - zdrowotne, rozwojowe czy emocjonalne. Propozycja doboru dziecka, od ukończenia szkolenia i uzyskania kwalifikacji przez rodziców, może trwać nawet do 4 się zdarza, że zainteresowani adopcją mają konkretne oczekiwania wobec dziecka? To jest różnie. Najwięcej rodzin – chcąc przeżyć to wczesne macierzyństwo oczekuje na dzieci, które nie ukończyły 1 roku życia. Dużą grupę stanowią też kandydaci, którzy chcą dziecko do 3 roku życia. Zdarza się, że część rodzin - w trakcie procedury adopcyjnej w ośrodku, zmienia swoje wyobrażenie o dziecku oraz swoje oczekiwania wobec niego - stają się bardziej otwarte i zaczynają akceptować wszelkie problemy tych dzieci, czy ich Jakie motywacje ma rodzina, gdy adoptuje kolejne dziecko?/b]Często do adopcji motywuje łączenie rodzeństwa lub posiadanie dużej rodziny, aby ich już posiadane dziecko - miało rodzeństwo. W trakcie kolejnej procedury adopcyjnej staramy się jak najlepiej poznać rodzinę, jej zasoby, jej możliwości do radzenia sobie już z posiadanym dzieckiem. Także jej kompetencje opiekuńcze, wychowawcze i wsparcie, jakie tej adopcji daje rodzina zainteresowanych adopcją. Ważne są też warunki mieszkaniowe i materialne.[b]A jeśli ktoś będzie chciał oddać swoje dziecko do adopcji – to co wtedy?Już w czasie ciąży kobieta może zgłosić się do ośrodka, wówczas otrzyma wsparcie psychologa. Wyjaśni on, jak będzie wyglądać zrzeczenie się władzy rodzicielskiej, że ta decyzja nie rodzi żadnych skutków karnych czy finansowych. O decyzji matki ośrodek powiadamia szpital położniczy, w którym kobieta zamierza urodzić dziecko. Tym samym - po jego urodzeniu, może ona liczyć na wsparcie także w szpitalu. Decyzję o jego oddaniu, matka podejmuje po 6 tygodniach od narodzin dziecka. Jeżeli chce to uczynić, to swoją wolę musi wyrazić przed sądem rodzinnym. Jeżeli sobie życzy, to pomagamy jej podczas wizyty w sądzie, informujemy jak będzie wyglądała adopcja jej dziecka. Przyjmujemy osobiste przedmioty dziecka, list od matki do niego…. Pytamy, czy chciałaby coś przekazać przyszłym rodzicom adopcyjnym. Oczywiście matka może – bez żadnych konsekwencji, zmienić swoje zdanie i zatrzymać dziecko przy sobie. Kujawsko-Pomorskie bardzo dobrze sobie radzi z adopcjami dzieci, z czego to przede wszystkim wynika?Uważam i zawsze to podkreślam, że najważniejsza jest współpraca między podmiotami realizującymi wsparcie dla rodziny oraz pieczy zastępczej - to one składają się na poszczególne ogniwa, które tworzą – w przypadku naszego regionu, dobry system. A są to sądy, MOPR, PCPR, rodziny zastępcze, placówki opiekuńcze dla dzieci, placówki oświatowe i zdrowotne. To dzięki ich współpracy, także Kujawsko-Pomorski Ośrodek Adopcyjny może tworzyć nowy świat tym dzieciom. Taki, w którym są już mama i tata. W którym jest bezpiecznie. Tylko w jednym roku, takie nowe domy tworzymy dla 150 dzieci. Można powiedzieć, że sądy - po złożeniu wniosków, za naszym pośrednictwem co drugi dzień orzekają, taką adopcję dziecka. Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera

§ 4. Przed wydaniem orzeczenia sąd opiekuńczy występuje o opinię do ośrodka adopcyjnego, a w razie potrzeby uzasadnionej dobrem dziecka może także zasięgnąć opinii innej specjalistycznej placówki. § 5. Opinia ośrodka adopcyjnego, o której mowa w § 4, zawiera w szczególności:

• Procedura adopcji nie jest skomplikowana, ale nieuporządkowana - mówią ekspertki, które dla RPD przygotowały standardy adopcyjne.• Chcemy, żeby była jak najlepsza dla dziecka - dodają. • Obecnie - jak wskazują - w ośrodkach obowiązują różne standardy, nie ma wymogów dla kandydatów na rodziców. W biurze rzecznika praw dziecka Marka Michalaka przygotowano standardy dla ośrodków adopcyjnych; dotyczą całej procedury - od kwalifikacji rodziny, poprzez przygotowanie dziecka, po wsparcie już po adopcji. Trafiły one do MRPiPS; intencją autorów jest, by zostały wprowadzone rozporządzeniem i stały nie tylko dobrą praktyką, ale obowiązującym prawem. Ekspertki, które przygotowały standardy, przekonują, że są one potrzebne, ponieważ obecnie nie zawsze proces adopcji wygląda tak, jak powinien. "Ich główny cel to pomoc dziecku w znalezieniu jak najbardziej odpowiedniej, zgodnej z jego potrzebami rodziny; mają pomóc kandydatom na rodziców w podjęciu odpowiedzialnej decyzji, bo powinna to być decyzja na całe życie" - powiedziała sędzia Agnieszka Rękas, społeczny doradca RPD. Zaznaczyła, że standardy uwzględniają nie tylko to, co jest zapisane w przepisach, ale też to, co powinno być przestrzegane z racji poszanowania konwencji o prawach dziecka. Dodała, że teraz nie ma ogólnych zasad funkcjonowania ośrodków adopcyjnych, de facto każdy wypracowuje własną praktykę pracy. "Ale ta praktyka nie może być różna, bo dotyczy sprawy najważniejszej, czyli dobra dziecka. W związku z tym musimy zapewnić taki standard funkcjonowania ośrodków, który w sposób najbardziej odpowiedni zabezpieczy prawidłowość procedury adopcyjnej i cel, któremu ma ona służyć: utworzenie rodziny" - powiedziała. Czytaj też: Adopcja ze wskazaniem: nowe przepisy nie zlikwidują problemów Podkreśliła, że uczestnicząca w procesie adopcji rodzina powinna mieć zapewnione wsparcie na każdym etapie: standardy mają pomóc znaleźć odpowiednią rodzinę dla dziecka, przygotować rodziców do adopcji, poprowadzić przez cały proces, wspomóc po adopcji. Dyrektor Kujawsko-Pomorskiego Ośrodka Adopcyjnego w Toruniu Anna Sobiesiak zwróciła uwagę, że w standardach opisano, jak dziecko może bezpiecznie przechodzić z pieczy zastępczej do rodziny adopcyjnej, jak powinny się odbywać kontakty kandydatów na rodziców z dzieckiem. "Bezpieczeństwo dziecka jest najważniejsze. Zabranie go z domu to ogromna trauma. Gdy w pieczy zastępczej poczuje się bezpiecznie, musimy tak działać, żeby - przy przejściu do nowego środowiska, do docelowej rodziny - nie odczuł kolejnej traumy" - powiedziała. Rękas zwróciła uwagę, że w standardach wskazano na obowiązek ośrodków wysłuchania dziecka, jeśli jego wiek i stopień dojrzałości na to pozwalają i - w zależności od okoliczności - uwzględnienia zdania dziecka. Podkreśliła, że pierwszy kontakt z kandydatami na rodziców odbywać się powinien w pieczy zastępczej, bo to dla dziecka najbardziej przyjazne, znane otoczenie. Jak mówiła zdarza się, że dziecko jest zabierane z pieczy tak, jak stoi - bez żadnych rzeczy, które są dla niego ważne. "Dorośli nie zwracają na to uwagi, a de facto nagle dziecko jest wyjmowane z jednego środowiska, przechodzi do drugiego, może przyjaznego, ale całkiem nowego. Dlatego w standardach piszemy, że ma prawo do zabrania ze sobą ważnych dla siebie przedmiotów - np. zdjęć, pamiątek, zabawek, z którymi jest emocjonalnie związane. Rodzice adopcyjni powinni szanować tę decyzję. Muszą mieć świadomość, że dziecku trzeba ułatwić przejście do nowego otoczenia" - mówiła Rękas. "My naszych kandydatom zalecamy, żeby - jeśli to jest małe dziecko - zabrali pieluszki, poduszkę - coś, żeby czuło znajomy zapach, bo to też jest dla niego ważne" - dodała Sobiesiak. Zwróciła uwagę, że obecnie nie ma określonych wymogów wobec kandydatów na rodziców; w standardach określono zatem wymogi formalne, dokumenty, które trzeba złożyć w ośrodku, sposób, w jaki są poddawani diagnozie i ocenie, czas, w jakim są kwalifikowani na rodziców. Jak wyjaśniła, przede wszystkim chodzi o stan zdrowia, warunki mieszkaniowe, odpowiednią motywację. "Czasami okazuje się to trudne, bo co innego chcieć mieć dziecko, a co innego się nim prawidłowo zajmować, uwzględniać jego wszystkie przeżycia, przeszłość dziecka, łącznie z akceptacją środowiska rodzinnego, z jakiego dziecko pochodzi. Uwzględniamy więc całe otoczenie, warunki materialne, ale przede wszystkim predyspozycje osobowościowe" - powiedziała Sobiesiak. Rękas dodała, że ponieważ ustawa o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej określa wymagania dla rodzin zastępczych, a dla kandydatów na rodziców nie, taki zapis powinien zostać wprowadzony do ustawy. Ekspertki wskazały, że wokół procesów adopcyjnych narosło wiele mitów, np. dotyczących adopcji zagranicznej. "Za granicę dziecko jest adoptowane tylko wtedy, gdy tu nie zajdziemy dla niego rodziców" - podkreśliła Rękas. Sobiesiak dodała, że najczęściej dotyczy to dzieci ciężko chorych, z bardzo dużymi deficytami albo licznych rodzeństw - trzy-, czteroosobowych; dla czwórki, jak mówiła, jest bardzo trudno znaleźć rodzinę adopcyjną. "Ale ten proces jest skomplikowany. Nie każdy ośrodek może dokonywać doboru dziecka do adopcji zagranicznej. Jeśli dziecko przejdzie przez wszystkie ośrodki w kraju i nie znajdą się dla niego rodzice, wówczas jego dane są umieszczane w centralnym banku danych, który jest prowadzony przez jeden ośrodek w Warszawie. On dokonuje kwalifikacji, po tej kwalifikacji można dobierać zagranicznych rodziców. To z kolei mogą robić tylko trzy ośrodki w Warszawie, a ostateczną zgodę musi wyrazić MRPiPS. I potem dopiero jest sąd" - wyjaśniła Sobiesiak, podkreślając, że nie ma możliwości, by ośrodek adopcyjny mógł samodzielnie dokonać adopcji zagranicznej dziecka. Zaznaczyła przy tym, że w myśl obowiązującego prawa, nie powinno być adopcji z pominięciem ośrodka. Zdarza się jednak, że do rodziny zastępczej czy placówki opiekuńczej zgłaszają się jakieś osoby i, pomijając ośrodek, chcą kontaktu z dzieckiem, choć nie ma wszczętej żadnej procedury adopcyjnej. Standardy mają pomóc takie przypadki wyeliminować. Sobiesiak zaprzeczyła również pokutującej powszechnie opinii, że proces adopcyjny jest długi i skomplikowany. "Jeśli chcemy mieć dziecko w sposób naturalny, to też się przygotowujemy, świadomie to przeżywamy. Tak samo jest w procesie adopcji. Rodziny często traktują jednak ośrodki jako ostanie lekarstwo i gdy do nas trafiają, są po wielu przejściach, nie mają cierpliwości, więc oczekują - przychodząc z przeświadczeniem, że jest tyle sierot w domach dziecka - że jak przyjdą, to od razu tę sierotę dostaną. Ale rolą ośrodków jest przygotowanie rodziny na przyjęcie dziecka" - zaznaczyła. Zwróciła też uwagę, że rodziny oczekują na niemowlaki, a takich dzieci niewiele jest zgłaszanych do adopcji. "Mamy dzieci w wieku przedszkolnym, wczesnoszkolnym i dzieci chore. Takie dzieci, po zakończonym kursie, rodzina może adoptować od razu. Ale nie takie są oczekiwania rodzin. A im one wyższe, tym dłużej się czeka na dziecko. Im bardziej otwarta rodzina, tym szybciej można zamknąć cały proces - w rok - półtora roku" - mówiła Sobiesiak. W zeszłym roku w Polsce, według danych MRPiPS, przeprowadzono 3 tys. 361 adopcji, w tym 279 zagranicznych. Najwięcej zostało adoptowanych dzieci w wieku do roku - 656. W pierwszym półroczu br. było 1 tys. 660 adopcji, z czego 146 to adopcje zagraniczne. Standardy adopcyjne, jak mówią ekspertki, to pierwszy dokument dotyczący tej tematyki, który powstał w biurze RPD; poza szczegółowymi zaleceniami, zawiera propozycje zmian w trzech rozporządzeniach MRPiPS. Kolejny, który - jak zapowiadają - wkrótce zostanie skierowany do resortu rodziny, zawierać będzie propozycje zmian w ustawie o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej.

.

wyun1jfng9.pages.dev/511

wyun1jfng9.pages.dev/963

wyun1jfng9.pages.dev/432

wyun1jfng9.pages.dev/405

wyun1jfng9.pages.dev/430

wyun1jfng9.pages.dev/281

wyun1jfng9.pages.dev/36

wyun1jfng9.pages.dev/613

wyun1jfng9.pages.dev/962

wyun1jfng9.pages.dev/955

wyun1jfng9.pages.dev/652

wyun1jfng9.pages.dev/14

wyun1jfng9.pages.dev/755

wyun1jfng9.pages.dev/599

wyun1jfng9.pages.dev/499

list polecający do ośrodka adopcyjnego