Pamiętasz moment, gdy pierwsze włoskie słowa, których się nauczyłeś zaczęły układać się w zdania, a zdania w coraz dłuższy tekst? Być może twoja znajomość języka jest już na tyle dobra, że swobodnie czytasz gazety i książki? A może ten etap dopiero przed tobą? W tym tekście znajdziesz kilka pomysłów na to, co i jak czytać po włosku, by ilość nowych słówek nie zniechęcała. Podpowiem ci też, gdzie znajdziesz włoskie książki i czasopisma, bez konieczności kupowania ich we Włoszech. wybierz książkę, która cię zainteresuje, najlepiej taką, którą czytałeś już po polsku. Dlaczego? Jeśli nigdy nie interesowało cię czytanie np. “Draculi”, mała szansa, że wersję włoską pochłoniesz z przyjemnością. Dobierz lekturę do swoich zainteresowań. Nie musi to być literatura piękna, mogą to być poradniki, w których zdania zazwyczaj są prostsze; sięgaj po skrócone wersje lektur, tzw. easy readers. Przy wyborze pierwszych lektur zwróć uwagę na ich poziom. Pierwsza książka, którą kupiłam należała do literatury dziecięcej i (błędnie) założyłam, że będzie dla mnie łatwa. Okazało się, że były to opowieści o królach i rycerzach pisane głównie w czasie passato remoto, którego wtedy nie znałam; nie przerywaj czytania, by wyjaśnić każde nowe słówko. Jeśli książka jest twoją własnością podkreślaj nieznane słowa i staraj się zrozumieć ich znaczenie z kontekstu. Dopiero po skończonej stronie lub rozdziale wypisz podkreślone wyrazy i wyjaśnij w wolnej chwili. Możesz wypisać też całe zwroty; jeśli nie masz ochoty na szukanie słówek w słowniku, sięgaj po teksty dwujęzyczne lub takie, gdzie pod artykułem znajdziesz słowniczek. Teksty po polsku i włosku znajdziesz w miesięczniku Gazzetta Italia, a teksty ze słownikiem wyrazów w czasopiśmie Italia mi piace; koniecznie czytaj na głos! * Czytanie to idealny sposób na to, by poszerzać swoje słownictwo. Oczywiście pod warunkiem, że na wypisaniu słówek się nie skończy. Jak utrwalić je w oparciu o lekturę? Napisz streszczenie rozdziału/ dopisz inne zakończenie/ wyraź swoją opinię na temat książki. Na głos streść przeczytany rozdział/ oceń postępowanie bohaterów/ powiedz, co zrobiłbyś na ich miejscu. Gdzie znajdziesz książki i czasopisma włoskie? Biblioteki – włoskie biblioteki działają przy Włoskim Instytucie Kultury (Kraków, Warszawa) i Società Dante Alighieri (Wrocław, Katowice, Kraków); Księgarnie – stacjonarną księgarnię włoską znajdziesz między innymi w Krakowie (Italicus). Dość duży wybór książek włoskojęzycznych ma Empik. Ja kupuję eBooki we włoskich księgarniach, najczęściej w IBS; Internet – kilka przykładowych stron z włoskimi książkami za darmo (lub prawie za darmo): – Gutenberg – znajdziesz tu włoskie powieści, poezję, książki historyczne oraz pozycje z innych dziedzin; – E-book gratis – królestwo darmowych eBook’ów; – Liber Liber to nie tylko książki, ale też audiobooki. To moja ulubiona strona. * Znasz inne strony z darmowymi (i legalnymi) materiałami? A może masz swój sposób na naukę języka poprzez czytanie? Podziel się w komentarzu! Pozostałe wpisy językowe znajdziesz TU.
Jeżeli lubicie eksplorować Italię pewnie już nie raz zwróciliście uwagę na to, że Włosi lubią sobie dużo pokrzyczeć. Język włoski jest wręcz idealnie zintegrowany również z gestami, jakie mieszkańcy Italii wykonują czasami bardzo gwałtownie i bardzo dosadnie. Często nawet nie trzeba znać języka żeby wiedzieć, co powiedział jeden Włoch do drugiego. W wolnej chwili, usiądźcie na spokojnie w jednej z tawern, poobserwujcie trochę płynące we włoskim mieście życie i zobaczcie, że włoskie gesty mówią wszystko! Spis treści Jak czytać włoskie gesty?Andiamo – Idziemy?Che (cazzo) dici? – Co do ch*** mówisz?Nie zgadzam się!Non me ne frega niente! – Nic mnie to nie obchodzi!Devi fare furba – Bądź mądrzejszyChe buono! – Ale dobre!Jest… idealnie!Dai, taglia! – lepiej się… pospieszÈ stato tanto tempo fa – To było wieki temuTok, tok czyli jak pokazać, że ktoś jest upartyTi faccio il culo! – Jeszcze zrobię z Tobą porządek!Inspirujmy się nawzajem! Jak czytać włoskie gesty? Zdajecie sobie sprawę z tego, że aż 93 % przekazu międzyludzkiego odbywa się za pomocą mowy ciała? Z kolei aż 87 % komunikatu, do ludzkich mózgów trafia nie poprzez uszy, a oczy? Właśnie dlatego postanowiliśmy jeszcze raz poruszyć kwestię gestykulowania we Włoszech. O gestach w Italii pisaliśmy już kilka razy. Niedawno, nasza polska aktorka Kasia Smutniak nagrała także krótki filmik o gestykulacji we Włoszech. Włosi doskonale zdają się wiedzieć o tym, że najwięcej przekazu zapamiętujemy wzrokiem – bowiem gestykulują tak namiętnie, że nieraz można by ułożyć z tego niezły spektakl, z pantomimą w tle. Często więc wcale nie trzeba słów, żeby zrozumieć Włocha i jakoś się z nim skomunikować. Jakim cudem mieszkańcy Italii potrafią rozmawiać ze sobą… bez słów? Oto kilka przykładów, które ani trochę nie wymagają podjęcia jakiejkolwiek rozmowy! Andiamo – Idziemy? Kiedy Włosi nagle nudzą się imprezą bądź właśnie sobie przypomnieli, że muszą gdzieś wyjść (mimo, że wcale… nie muszą) bardzo często używają pewnego gestu. Mianowicie, jest to popularne w Italii potrząsanie nadgarstkiem z wyprostowanymi palcami. Oczywiście, wykonywane bardzo energicznie! Jeżeli Włoch chce ulotnić się ze spotkania, zmienić miejsce swojego pobytu bądź pilnie musi opuścić dane miejsce, to zwyczajnie – potrząsa nerwowo nadgarstkiem, mając przy tym wyprostowane palce. Jeżeli wykonał taki gest przy Was może to oznaczać, że chyba… nie odpowiada mu Wasze towarzystwo! Che (cazzo) dici?! Che (cazzo) dici? – Co do ch*** mówisz? Nie, Włosi wcale do zbyt grzecznych nie należą. Potrafią powiedzieć gestem to brzydkie słowo na „ch” (cazzo) nawet w publicznej telewizji! Co najlepsze, nikt za bardzo nie zwraca na to uwagi. Aby wyrazić wyżej napisane zdanie (a raczej zapytanie), należy wykonać gest w formie zaciśniętych palców w tzw. „koszyczek”. Gest ten u mieszkańców Italii zazwyczaj oznacza oburzenie, ale też niedowierzanie oraz irytację. Będąc we Włoszech bardzo często można zauważyć nerwowe potrząsanie takim uplecionym z rąk koszykiem zwłaszcza w trakcie… jazdy samochodem. Jeżeli zdarzy się, że Włoch będzie wyprzedzał Was bez kierunkowskazów czy świateł (albo w ogóle nie zasygnalizuje, że ma zamiar wyminąć Was na drodze), a Wy ledwo wyhamujecie i omal nie zderzycie się z tyłem jego auta, spokojnie (lub bardziej nerwowo) możecie posłać w jego stronę gest takiego koszyczka. Wtedy będzie niemal pewny, że postąpił wobec Was nieładnie. Nie zgadzam się! Czy zastanawiało Was kiedyś, dlaczego mieszkanki Italii często cmokają i wymachują uniesionym w górę palcem wskazującym? W naszym kraju mlaskanie kojarzy się z niezbyt wielką oznaką kultury – mało tego, wymachiwanie palcem to już w ogóle straszna rzecz. Jednak kobiety we Włoszech bardzo często zachowują się właśnie w ten sposób, kiedy chcą wyrazić sprzeciw. Chcecie sprawdzić, jak wygląda taka gestykulacja w rzeczywistości? Spróbujcie się potargować z panią sprzedającą pamiątki na targu. Z całą pewnością będzie chciała Wam odmówić, gestykulując właśnie w taki, a nie inny sposób! Non me ne frega niente! – Nic mnie to nie obchodzi! Jeśli Włoch ma dość czegoś w swoim życiu (np. pracy, która mu już przeszkadza), stara się poinformować o tym drugą osobę. Najczęściej wyrażenie swojej dezaprobaty do życia, świata, otaczających ludzi i wszystkiego wokół Włosi wyrażają poprzez pocieranie podbródka grzbietem palców, jednak wyprostowanej dłoni. Oczywiście, gest musi być wykonany energicznym ruchem. W ten właśnie sposób mieszkaniec Italii najczęściej informuje, że ma wszystko „gdzieś”. Tego typu wytłumaczenie się nie wymaga wówczas… żadnych słów. Devi fare furba Devi fare furba – Bądź mądrzejszy Jeżeli Włoch przeciąga kciukiem przez policzek od góry do dołu oznaczać to będzie, że musicie mieć nie tylko oczy, ale i uszy dobrze otwarte! Niech zapali się Wam się czerwona lampka ostrzegawcza w głowie – zwłaszcza, że Włosi do czasem niezłe cwaniaki! Może ktoś próbuje udzielić Wam „dobrej” porady i robi taki gest? Nie dajcie się przechytrzyć i… bądźcie mądrzejsi! Uważajcie na takich „gangsterów”! Che buono! – Ale dobre! To jeden z gestów, które można zaobserwować zwłaszcza w knajpach, gdzie stołują się Włosi. Kiedy pałaszują w najlepsze swoje potrawy, często wykonują gest w postaci wkręcanego w policzek wskazującego palca. To jeden z najbardziej wyrazistych gestów, jeżeli chodzi o aprobatę dla smacznego dania. Zauważyliście to w restauracji, którą mijaliście? Warto będzie wejść i zamówić to, co Włosi mają na talerzach! W tym przypadku włoskie gesty to naprawdę manna z nieba! Pochwała takim gestem oznacza, że posiłek tu musi być naprawdę smaczny. Jest… idealnie! Jest to gest zaczerpnięty z Mediolanu. Mieszkańcy tego włoskiego miasta bardzo często energicznie przesuwają w jednym kierunku złączone ze sobą (w pierścień) kciuk i palec wskazujący. Co oznacza taki gest? Otóż, jest to wyraz podkreślenia aprobaty dla danej rzeczy – a ściślej mówiąc, dla Mediolańczyka dana rzecz jest wówczas „pierwszego sortu”! Może być, że np. właśnie kupuje piękną parę spodni i pokazuje do sprzedawcy ten gest – to pochwała i znak, że te spodnie są po prostu idealne! Perfetto! Dai, taglia! – lepiej się… pospiesz Chcecie komuś delikatnie zaznaczyć, że nie macie już za wiele czasu? A może ktoś przynudza Was zbyt długimi opowieściami i niekoniecznie Was to interesuje? Wystarczy pokazać gest nożyc wskazującym oraz środkowym palcem. Czy zadziała? Na pewno! Rozgadany znajomy z całą pewnością przyspieszy tempo rozmowy! È stato tanto tempo fa – To było wieki temu Jeżeli zdarza Wam się wypytywać „starszej daty” Włochów np. o przeszłość danego miasta, możecie się spotkać z pewnym gestem – zginanie przedramienia oraz potrząsanie całkiem wyprostowaną dłonią. Co to oznacza? Otóż jest to podkreślenie, że dana sytuacja wydarzyła się bardzo, bardzo dawno temu. Tok, tok czyli jak pokazać, że ktoś jest uparty Zauważyliście, że np. kobieta w restauracji patrzy na swojego partnera z lekką złością i uderza o stół podkurczonymi palcami dłoni? Prawdopodobnie oznacza to, że nie podoba jej się upartość partnera i to, że stawia on tylko na swoje racje. Jest to wyrażenie poirytowania na fakt, że ktoś może się z nami nie zgadzać i mieć odmienne zdanie. Ti faccio un culo cosi (źródło: Ti faccio il culo! – Jeszcze zrobię z Tobą porządek! Jest to gest wyrażany w ułożonych w prostym kącie kciukach, razem ze wskazującymi palcami. Co dokładnie on oznacza? Otóż… lekką, ale tylko „ostrzegającą” groźbę! Jeżeli np. szef kuchni widzi, że jego kucharz zbyt wolno pracuje albo coś mu w tej kuchni ciągle nie wychodzi, może pokazać mu właśnie taki gest. Wtedy pracownik zrozumie, że lepiej będzie się wziąć za robotę. Bo jak nie, to szef zaraz zrobi z nim… porządek! Inspirujmy się nawzajem! Inspiracją do napisania tego artykułu było samo życie. Obserwacja mieszkańców Italii zmusza do opisu tego, co widzimy, a czego nie zawsze jesteśmy w stanie zrozumieć. To, co widzimy jest kolorowe, dynamiczne i tajemnicze. To pociąga. Mam nadzieję, że podzielasz w tym zakresie moje zdanie. Piękne są te … Gesti Italiani – np. non mi importa, finito, ti sei cagato addosso, perchè. Pamiętacie naszego nauczyciela Giuseppe? Inspiracji szukamy także w opisach i opracowaniach tematów, o których jesteśmy w stanie przeczytać na stronach naszych drogich Koleżanek czy Kolegów – tak samo jak my – piszących o Italii w szerokim tego słowa znaczeniu. Chcę to zaznaczyć, że naprawdę sporo wiedzy zaczerpnęliśmy z doświadczenia Dominiki, która od 5 lat mieszka w Mediolanie. Mało tego, tworzy najlepszy przewodnik po tym mieście w sieci. W temacie włoskich gestów szczerze zachęcamy do przeczytania “Przewodnika po włoskich gestach“. Nie będę ukrywać, że po przeczytaniu tego przewodnika sam dodatkowo wiele się dowiedziałem. A jakie Wy znacie włoskie gesty?
O jedzeniu (zwłaszcza włoskim) można napisać dużo (zwałszcza po włosku). Postanowiłam więc podzielić to niezmiernie bliskie mojemu sercu (i żołądkowi) zagadnienie na kilka możliwie wyczerpujących części. W części pierwszej, niniejszej, zaprezentuję Wam bogatą listę produktów spożywczych. Ma attenzione! Nie będzie to zwykła lista. Zwrócę Waszą uwagę również na
Ten wpis dedykuję wszystkim tym, którzy są na samym początku swojej przygody z językiem włoskim. Od czego zacząć naukę języka obcego? Najlepiej od zasad czytania, które umożliwią nam poprawny kontakt z językiem i pokażą jego melodię, dźwięk i urok. Oprowadzę Was więc dzisiaj po zasadach wymowy. Swoją melodię język ten zawdzięcza akcentowi, który w przeciwieństwie do j. polskiego, jest zmienny, a więc może padać na każdą sylabę. Umówmy się, że gdy akcent będzie inny niż ten normalny, czyli padający na przedostatnią sylabę, to będę Wam to sygnalizować pogrubieniem sylaby akcentowanej, ok? Na przykład wyraz cinema – ma akcent na trzecią sylabę od końca, a więc będzie zapisana właśnie tak. Gotowi? Zaczynamy! Na pierwszy ogień weźmy literę C i G, których dotyczy ta sama reguła: Jeśli po nich wystąpi samogłoska E lub I, to wtedy czytamy je: C+ I lub E =CZ cena (czena) – kolacja, diciotto (diczotto) – 18, pace (pacze) – pokój (w sensie na świecie), cielo (czelo) – niebo, cinema (czinema) – kino, z akcentem na i G+ I lub E= DŻ gente (dżente) – ludzie , buongiorno (błondżorno) – dzień dobry, giovane (dżowane) – młody, geloso (dżelozo) – zazdrosny, orologio (orolodżo) – zegar Czyli zapamiętajmy, że gdy po C występuje I lub E czytamy wtedy CZ, a gdy G łączy się z I lub E= DŻ A co jeśli po C lub G występują inne literki? Wtedy C czytamy jak K, a G jak G. Zobaczcie: C + a, o, u, h = K colore (kolore) – kolor, scuola (skłola) – szkoła, cuoco (kłoko) – kucharz, chiesa (kjeza) – kościół, chiedere (kjedere) – pytać, prosić G + a, o, u, h = G spaghetti (spagetti), gonna (gonna)- spódnica, gusto (gusto) – gust, gatto (gatto) – kot, paghi (pagi) – płacisz, pagare (pagare) – płacić A teraz krótkie ćwiczenie: Dopasujcie słówka ze schematu do odpowiedniej zasady: C czytane jak CZ: C czytane jak K: G czytane jak DŻ: G czytane jak G: Kolejna zasada, bardzo podobna do tej pierwszej to literki SC. Jeśli po nich wystąpią samogłoski I lub E to wymawiamy je sz (a nawet szsz = takie dłuższe sz): SC + I lub E = SZ scena (szena) -scena, lasciare (laszare) – zostawić, pozwolić, scimmia (szimmia) – małpa Jeśli natomiast po SC wystąpi każda inna samogłoska a,o,u lub spółgłoska h to wymawiamy je SK: SC + a,o,u,h = SK scuola (skłola) – szkoła, schema (skema) – schemat, scarpa (skarpa) – but, biscotto (biskotto) – ciastko A teraz spróbujcie dopasować słówka z kartki do odpowiedniej zasady czytania: SC czytane jak SZ: SC czytane jak SK: H jest nieme, czyli nie wymawiamy tej literki wcale, np. hotel (otel) – hotel, hamburger (amburger), hanno (anno) – mają, ho (o) – mam GN – wymawiamy jak Ń signora (siniora) – pani, gnocchi (niokki) – kluseczki, ragno (ranio) – pająk, signore (siniore) – pan, bagno (banio) – łazienka GL – wymawiamy jakby tego g nie było, czyli po prostu L, np. famiglia (familja) – rodzina, biglietto (biljetto) – bilet, pagliaccio (paljaczczo) – pajac, tagliatelle (taljatelle) – makaron wstążki S – wymawiamy albo jak Z, albo jak S S udźwięcznia nam się, czyli czyta się ją jak Z w dwóch przypadkach: kiedy znajduje się między dwiema samogłoskami, np. casa (kaza) – dom, cosa (koza) – rzecz, paese (paeze) – wioska, miasteczko, 2. kiedy znajduje się przed spółgłoską dźwięczną (wiem, brzmi to strasznie, ale nie przejmujcie się tą zasadą, w sumie to automatycznie i naturalnie przyjdzie Wam wymówić s jak z w tych przypadkach, zobaczcie sami): svegliare (zveljare) – budzić, sbaglio (zbaljo) – błąd, svizzera (zwiccera) – Szwajcarka (narodowości piszemy małą literą) Łatwiej przeczytać przez Z niż przez S, prawda? W każdym pozostałym przypadku (nie wliczając SC) będziemy czytać S jak S: scuola (skłola) – szkoła, schema (skema) – schemat, santo (santo) – święty Stefano (Stefano) – Stefan QU czytamy jak KŁ questo (kłesto) – to, quello (kłello) – tamto, quaderno (kładerno) – zeszyt, Pasqua (paskła) -Wielkanoc, quadro (kładro) – obraz I ostatnia zasada to Z: czytamy ją jak DZ lub jak C. Można pokusić się tutaj o parę zasad, typu: Z czytamy jak C w wyrazach z końcówkami: –enza, anza, ezza, ozza, ozzo, uzzo: eleganza (eleganca) – elegancja, presenza (prezenca) – obecność, carozza (karocca) – wagon, merluzzo (merlucco) – dorsz, bellezza (bellecca) – uroda Z czytamy jak C w wyrazach zawierających -zia, -zie, -zio: spezia (specja) – przyprawa, grazie (gracje) – dziękuję , spazio (spacjo) – przestrzeń, lezione (lecjone) -lekcja Z czytamy jak C bez reguły w wyrazach typu: pizza (picca) – pizza, piazza (piacca) -plac, zucchero (cukkero) – cukier Z czytamy jak DZ w wyrazach zakończonych na – izzare, -izzazione, -izzatore organizzare (organidzdzare) – organizować civilizzazione (cziwilidzdzacjone) – cywilizacja climatizzatore (klimatidzdzatore) – klimatyzator Z czytamy jak dz bez reguły w wyrazach typu: zero (dzero) – zero, zeta (dzeta) -zet, zaino (dzajno) – plecak, zanzara (dzandzara) – komar, azzurro (adzdzurro) – niebieski, zio (dzijo) – wujek Istnieją też wyrazy, które możemy przeczytać przez C jak i przez DZ – w zależności od regionu w jakim jesteśmy, będziemy mogli usłyszeć jedną z dwóch wersji: zucchero –(dzukkero lub cukkero) – cukier, zio (dzijo, cijo) – wujek Pora na ćwiczenie: dopasujcie poniższe wyrazy do odpowiedniej zasady: Z czytane jak DZ: Z czytane jak C: Raddoppiamento – Podwojona litera W j. włoskim istnieje zjawisko podwojonej litery, np. w wyrazach: notte, accento, quello, scimmia, gnocchi, zucchero. Jak to wymówić? Oczywiście zgodnie z zasadami czytania, ale pamiętajmy żeby się chwilkę zatrzymać na tym dźwięku, aby było wiadomo, że tam jest podwojona litera. Nie czytamy ich oddzielnie ale jako jeden dźwięk. Accento – akcent To własnie akcentowi zawdzięczamy melodię i piękno tego języka. Akcent jest ruchomy, więc może padać praktycznie wszędzie, zobaczcie: cane, signora, pace, gnocchi, gonna, famiglia – tutaj accent pada “normalnie” czyli na przedostatnią sylabę (drugą od końca) medico, simpatico, cinema, giovane, zucchero – akcent pada na 3 sylabę od końca abitano, telefonano – akcent pada na 4 sylabę od końca – to jest już ekstremum 🙂 No i wreszcie akcent, który pada na ostatnia sylabę. Zwróćcie uwagę, że jest to akcent graficzny, czyli taki, który należy zapisać, np. caffè, perché, cioè, città, gioventù, però, lunedì A teraz zapraszam do zabawy w czytanie łamaczy języka, które są liczne również w j. włoskim. Sciolilingua – łamacz języka I jak Wam poszło? Pamiętajcie, że z każdym kolejnym słówkiem będzie coraz lepiej! Trzymam kciuki! Powodzenia! Jeśli spodobał Ci się mój artykuł, będzie mi bardzo miło jeśli powiadomisz mnie o tym w komentarzu. Każdy sygnał z Twojej strony jest dla mnie niezwykle cenny. Jeśli znasz kogoś komu ten artykuł mógłby przypaść do gustu – udostępnij go proszę dalej. Dziękuję! Zapraszam Cię również do dołączenia do miłośników Włoch na moim Instagramie oraz na Facebooku. Grazie!
Czytaj online darmowe książki w bibliotece narodowej Ponad 110 gatunków: książki dla dzieci, o czarownicach, książki dla młodzieży. 👍 Książki online
- Robert Lewandowski wybrał idealnie. Barcelona to klub, w którym będzie budował swoją wielkość i może osiągnąć obrany cel. Skala wydarzenia dopiero się zaczyna - uważa dyrektor działu badań i rozwoju Pentagon Research, Adam Roberta Lewandowskiego wstrząsnął piłkarskim z całą pewnością jeden z najważniejszych transferów Barcelony ostatnich pięciu lat, a może nawet w całej lidze hiszpańskiej. A jeśli chodzi o polską piłkę, to jeszcze czegoś takiego nie było. Wprawdzie Jerzy Dudek trafił do Realu Madryt, ale nastąpiło to w zupełnie innym momencie jego kariery i całkowicie innych okolicznościach – moment przejścia bramkarza z Liverpoolu różnił się diametralnie od transferu dobry ruch „Lewego”?Skala wydarzenia dopiero się zaczyna. Barcelona potrzebowała takiego marketingowego strzału. W ostatnim okresie miała nietrafione zakupy. Siła pieniądza przeszła do innych klubów – PSG czy zespołów z Anglii. To porozumienie prezesa Joana Laporty z socios Barcy. Ciekawy ruch dla każdej strony. Wszyscy na tym transferze są wygrani. Robert, Barcelona, ale też Bayern Monachium. Kibice narzekają, że „Lewy” jest warty tylko 50 mln euro. Ale to imponująca kwota. Fani nie biorą pod uwagę, że Lewandowski obowiązywał z Bayernem zaledwie sezon kontraktu i za rok mógłby odejść za darmo. Gdyby miał jeszcze cztery lata umowy, to co innego. Wtedy wynegocjowana cena byłaby znacznie na służyć ten transfer?„Lewy” chce zdobyć Złotą Piłkę i Barcelona może mu to pragnienie zapewnić. Wiadomo przecież, że o przyznaniu Złotej Piłki decydują nie tylko sportowe kryteria. Z Barceloną osiągnąć cel będzie Robertowi zdecydowanie temu wzrośnie jego marka?Lewandowski to jeden z najbardziej rozpoznawalnych sportowców w Polsce. Zbliża się już do tego najbardziej rozpoznawalnego – Adama Małysza. 90 procent Polaków rozpozna Małysza na zdjęciu. „Lewego” minimalnie mniej niż 90 procent. Czyli dziewięciu na dziesięciu Polaków rozpoznaje Małysza, a niespełna dziewięciu Lewandowskiego. To są bardzo dobre wyniki, na Zachodzie dla gwiazd sportu w zasadzie nieosiągalne. Także takie osobowości Bayernu jak Thomas Mueller czy Manuel Neuer, mimo że są niezwykle popularni w Niemczech, gdzie piłka nożna jest zdecydowanie sportem numer jeden, nigdy nie znajdą się na pułapie rozpoznawalności Lewandowskiego w swoim kraju. Mniejsza rozpoznawalność sportowców choćby w Niemczech wynika ze znaczenie większej liczby atrakcji pozasportowych. Tam się po prostu więcej dzieje. Polska pod tym względem jest ewenementem. W ogóle w krajach dawnego Bloku Wschodniego sport jest jedną z nielicznych atrakcji i stąd ta jego ogromna popularność, a co za tym idzie rozpoznawalność co mają do tego Niemcy?W Polsce popularność większości niemieckich miast znana jest ze względu na piłkę nożną. Kto u nas słyszałby o Bochum, Gelsenkirchen, Wolfsburgu czy Bielefeld, gdyby nie tamtejsze kluby piłkarskie i grający w nich polscy piłkarze? Piłka nożna jest więc świetnym narzędziem do promowania regionów, a nawet państw. Dortmund i Monachium, w których grał Lewandowski są wymownym tego przykładem. Polacy kojarzą te miasta właśnie z tego powodu. Kto dzisiaj pamięta, że w Monachium były igrzyska olimpijskie? Prędzej miasto to zapamiętane jest z Oktoberfest, czyli jesiennego festiwalu piwnego, ale przede wszystkim z Bayernu i dlatego, że występował w nim uwaga Polaków skoncentruje się na Barcelonie?Na pewno. Kibice z Polski zmienią kierunek podróży na mecze „Lewego”, ale znacznie więcej śledzić będzie jego występy w Barcy w transmisjach czemu Barcelona?Lewandowski to nie jest Neymar czy Luis Suarez. „Lewy” świetnie wpisuje się w filozofię takiego klubu, jak Barcelona, który stara się unikać afer i skandali. Robert to spokojny zawodnik, który buduje swoją wartość jako wyrobnik, pracuje na swoją markę miarowo i wytrwale bez żadnych ekscesów. Charakterologicznie odpowiada takim dawnym sławom Barcelony jak Xavi, Iniesta, Puyol czy Fabregas, czyli cichym, spokojnym, dobrze ułożonym piłkarzom, którzy robią swoje na boisku i nie stwarzają problemów poza nim. W Barcy sport w jego szlachetnych korzeniach jest zawsze na pierwszym miejscu. Barcelona prowadzona jest właśnie w tym duchu, zgodnie z olimpijskim przesłaniem „Citius-Altius-Fortius”, czyli szybciej-wyżej-silniej, co jest ewenementem na skalę światową w tym totalnie obecnie skomercjalizowanym futbolu. Długo przecież Barca nie miała reklam na koszulkach, a propagowała szczytną organizację UNICEF. Gdy na Camp Nou pojawił się Neymar, wokół którego narastały skandale, Barca uznała, że Brazylijczyk nie pasuje do jej wizerunku i sprzedała go do propos PSG - czy w Paryżu Robert nie miałby większej możliwości rozwoju i umacniania swojej marki na świecie?Barcelona to zdecydowanie lepszy wybór od PSG. W Paryżu „Lewy” byłby jedną z wielu gwiazd. Musiałby wychodzić z cienia Leo Messiego, Kyliana Mbappe czy nawet niesfornego Neymara. W Barcelonie natomiast będzie świecił najjaśniej. Wszystkie oczy skierowane będą na niego. A Barca, mimo chwilowego kryzysu finansowo-sportowego, wciąż jest jednym z dwóch, obok Realu Madryt najpopularniejszych klubów na świecie. El Clasico ogląda cały piłkarski świat, niemal dwa miliardy ludzi na ziemi. I Polak z tym klubem zawsze będzie kojarzony. Mówiąc o Barcelonie już ciągle na język cisnąć się będzie Lewandowski. A do Lewandowskiego na stałe przypięta zostanie łatka Barcelony. To będzie niezaprzeczalnie nierozerwalne. No i te pojedynki z Karimem Benzemą z Realu, o których będzie trąbił cały świat. Tego „Lewemu” już nikt i nic nie odbierze. „Lewy” więc idealnie pasuje do Barcelony?Zgadza się. Wokół jego osoby klub może znowu budować swoją wielkość, a Polak może być znakomitym wzorem dla wychowanków La Masii. Nie każdemu w Barcelonie się udaje. Nie poszło choćby Ukraińcowi Dmytro Czyhrynskiemu, który okazał się kompletnym niewypałem, a nawet Antoine Griezmannowi, który przestraszył się magii Barcy i mimo że jest mistrzem świata z Francją, zaliczył w „Blaugranie” spektakularną wpadkę. „Mały Dobosz” okazał się zbyt mały do tego wielkiego klubu. Ta wielkość Barcelony przerosła go i przytłoczyła. Podobnie było z Mario Goetze, zdobywcą złotej bramki, gwarantującej Niemcom mistrzostwo świata 2014 w Brazylii, który przepadł w Bayernie, kompletnie się zagubił. Nie wszyscy wielcy więc się nadają. Ale Robertowi akurat to nie grozi. To absolutnie podręcznikowy wzór piłkarza. Już przeszedł do historii, ale staje przed szansą zostania światową legendą, jak choćby taki Luka Modrić w Realu Madryt, skromny chłopak z Chorwacji, który sięgnął z Realem po największe laury i zdobył nieosiągalne, czyli Złotą Piłkę. „Lewy” właśnie ma coś z Modricia i w Barcelonie może podążyć śladem Luki w Madrycie czy też innego Chorwata „Los Blancos” Davora Šukera. Katalonia oszalała na punkcie polskiego dziwię się entuzjastycznemu powitaniu Lewandowskiego przez cule. Hiszpanie lubią Polaków i są nam życzliwi. Po Smoleńsku na Camp Nou oddali nam hołd. Łączy nas wspólna religia, tożsamość europejska, ale i pewna niezależność. Myśmy tam nie nabroili, oni u nas również. W latach 90-tych, korzystając z dobrodziejstw Unii Europejskiej zaliczyli podobny hop do tego, który my doświadczamy w ostatnich latach. Lewandowskiemu więc będzie łatwiej niż w czy na jego nazwisku nie połamią tam sobie języka?Mieszkałem trzy lata w Brazylii, gdzie jednym z członków Sądu Najwyższego był sędzia o nazwisku Lewandowski. Latynosi nie mieli problemu z wymawianiem jego personaliów. Hiszpanie więc też z tym sobie poradzą. Lewandowski to dziś marka globalna. Jest obecnie najbardziej rozpoznawalnym Polakiem na świecie, symbolem Polski, kojarzącym się z bezwzględnie z Polską. I to wyłącznie w najlepszym tego słowa znaczeniu. Kiedyś był Jan Paweł Drugi i Lech Wałęsa. Obecnie ich miejsce zajął Lewandowski i to bez żadnych pejoratywnych podtekstów. To pozytywny bohater, naparzający jedynie bramki, a nie jak Sergio Ramos - rywali, czy jeszcze gorzej gryzący przeciwników Luis Suarez. Lewandowski ma już 34 lata i podpisał kontrakt z Barcą na cztery van Nistelrooy też przeszedł z Manchesteru United do Realu mocno wiekowy, gdy miał 30 lat, co w jego czasach uznawane było za datę graniczną z momentem przejścia na piłkarską emeryturę. Ale Holender w pierwszym sezonie na Santiago Bernabeu zaliczył swój najlepszy okres w karierze. Strzelił 25 goli i został królem strzelców, a także sięgnął po mistrzostwo Hiszpanii. W drugim sezonie, mimo kontuzji zdobył 16 bramek i zaliczył swoje drugie mistrzostwo Hiszpanii. Roberta szczęśliwie kontuzje omijają, więc przed nim jeszcze bardzo długa kariera, w stylu Cristiano Ronaldo a może nawet Zlatana Ibrahimovicia. Wiek piłkarza mocno się przesunął się do góry. „Lewy” może więc grać na najwyższym poziomie do czterdziestki. Robert jest tytanem pracy, skupia się wyłącznie na piłce nożnej, ma „poukładaną” rodzinę i spokojną głowę. O nic nie można się do niego przyczepić. Najbardziej szaloną rzeczą, jaką w życiu zrobił, to była zmiana fryzury na mistrzostwa świata 2018 w Rosji. Może więc poświęcić się całkowicie osiąganiu celu. Od piętnastu lat jest właściwie człowiekiem celu. Wybiera sobie zadanie i konsekwentnie do niego dąży i co ważne osiąga je. Uważa, że Złota Piłka mu się należy i przechodząc do Barcelony chce pokazać, że „France Football” nie będzie miał już wyjścia i żadnych wymówek - po prostu będzie musiał mu ją w końcu ofertyMateriały promocyjne partneraPodstawowe zwroty po włosku: Te podstawowe włoskie słowa sprawią, że bez problemu zrozumiesz najbardziej podstawowe komunikaty. Nie bez powodu wszelkie rozmówki włoskie (a także pierwsze lekcje języka włoskiego) zaczynają się właśnie od takich zwrotów – tych kilkanaście słów stanowi porządną bazę pod dalsze rozwijanie znajomości języka!
Jeżeli chcemy czytać skutecznie, mądrze i efektywnie książki, które służą nam do samorozwoju, do rozwoju zawodowego, do nauki nowej dziedziny, pamiętajmy żeby znaleźć czas i cel. Czytanie bez celu, bez dobrego wyboru literatury, w pospiechu i byle jak, nie przyniesie pożądanych efektów. Moim zdaniem lepiej przeczytać aktywnie
Kuchnia włoska jest jedną z najlepszych i najzdrowszych pod słońcem. Uwielbiamy chodzić do włoskich knajpek i przygotowywać włoskie potrawy w naszych domach. Kochamy jeździć do Włoch i delektować się lokalnymi daniami. Mamy jednak z włoską kuchnią zasadniczy problem, sprowadzający się do braku poprawnej wymowy. Było tak dawno temu, kiedy zaraz po maturze zatrudniłam się jako kelnerka w pewnej restauracji, w której proponowano klientom “sałatkę kaprez” i jest tak również dzisiaj, kiedy włoskie produkty mamy na wyciągnięcie ręki, a Prosecco należy do najpopularniejszych win. Straszą nie tylko “nioczi”, “proseczio” i “proskiutto”. Przekonajcie się sami jakie smakołyki znalazły się na czarnej liście i jak poprawnie wymawiać nazwy włoskich potraw i win?. ANTIPASTI: PROSCIUTTO CRUDO E MELONE – surowa szynka z melonem; wymawiamy PROSZIUTTO KRUDO, nie PROSKIUTTO KRUDO lub PROSCIUTTO KRUDO. CAPRESE – mozzarella z pomidorami i bazylią; poprawna wymowa brzmi KAPREZE, a nie KAPREZ lub KAPRIZ. BRUSCHETTA – grzanka z oliwą, czosnkiem i innymi dodatkami; wymawiamy BRUSKETTA, nie BRUSZCZETA lub BRUZKIETA. PRIMI PIATTI: TAGLIATELLE – makaron jajeczny w kształcie wstążek. Kto nie słyszał o tagliatelle al ragù? Zbitek liter “gl” wymawiamy jak “l”, dlatego poprawnie brzmi TALIATELLE, nie TAGLIATELLE. PENNE powiedziałabym, że ten smaczny makaron w kształcie rurek jest swoistą wisienką na torcie. Nasza skłonność do wymawiania podwójnych liter jak pojedyncze sprawia, że w Polsce nagminnie zamawiamy “pene”. Jeśli powiem Wam, że po włosku “pene” to “penis”, obiecacie mi, że już zawsze będziecie zamawiać PENNE, a nie PENE? SPAGHETTI AGLIO, OLIO, PEPERONCINO – spaghetti z czosnkiem, oliwą z oliwek i z peperoncino. Problem jest identyczny jak w przypadku tagliatelle. Poprawna wymowa brzmi ALIO, nie AGLIO. SPAGHETTI ALLA PUTTANESCA – przy naszym upodobaniu do nie wymawiania podwójnych liter bardzo łatwo o błąd w wymowie i w pisowni; spaghetti ALLA PUTTANESKA, nie ALLA PUTANESCA. LASAGNE – sporadycznie Włosi stosują liczbę pojedynczą “lasagna”, która zresztą na stałe weszła do języka angielskiego i jak mniemam jej spolszczona wersja (“lazania”) niebawem zagości w SJP. Mimo wszystko najbardziej poprawną formą są LASAGNE wymawiane jako LAZANIE. GNOCCHI to trudne słówko i ciężko jest je wymówić poprawnie bez znajomości języka włoskiego. Włosi zbitek liter “gn” wymawiają jak “ń”, natomiast “chi” jak “ki”. Mówimy zatem NIOKKI, a nie NIOCZI. SECONDI PIATTI: CARPACCIO – bardzo cienkie plasterki surowego, albo półsurowego mięsa, rzadziej ryby, podawane z oliwą, cytryną lub octem i z kawałkami sera typu grana. Carpaccio może być serwowane również jako przystawka. Mówimy KARPACZIO. Ta sama zasada dotyczy placka FOCACCIA – FOKACZIA. DESERY: PANNA COTTA – jeden z moich ulubionych włoskich deserów. Przygotowuje się go ze śmietanki, cukru, wanilii i żelatyny, a podaje się ze świeżymi owocami; wymawiamy PANNA KOTTA, nie PANA KOTA. WINO: PROSECCO – niezmiernie w ostatnim czasie popularne włoskie wino musujące; wymawiamy PROSEKKO, nie PROSECZIO. CHIANTI – czerwone wino wytrawne produkowane w środkowej Toskanii; wymawiamy KIANTI, nie CZIANTI. KAWA: CAPPUCCINO – tutaj błąd pojawia się głównie w pisowni: cappuccino piszemy przez podwójne “p” i podwójne “c”, dlatego CAPUCINO tak bardzo razi. ESPRESSO – włoska mała czarna; wymawiamy ESPRESSO, nie EKSPRESSO. INNE: FUNGHI – grzyby. Zbitek liter “ghi” odpowiada polskiemu “gi” (w języku włoskim litera “h” jest niema). Mówimy FUNGI, a nie FUNDŻI. MASCARPONE – rodzaj kremowego serka używanego do przygotowania tiramisù; wymawiamy MASKARPONE, nie MASKARPON. PARMEZAN – jeden z popularniejszych włoskich serów posiada co prawda spolszczoną wersję, czasem jednak znajdzie się ktoś, kto chce posłużyć się oryginalną nazwą. Piszemy PARMIGIANO REGGIANO, nie PARMIGGIANO REGGIANO. Uważasz ten tekst za użyteczny? Koniecznie przeczytaj o mitach dotyczących włoskiej kuchni: Nie rób tego, jeśli chcesz jeść jak Włosi. *** Jak zawsze czekam na was na Facebooku oraz na Instagramie @podsloncemitaliiblog. Znajdziecie tam więcej ciekawostek, więcej zdjęć, po prostu więcej Włoch! AniaCo zjeść w Neapolu – największy kulinarny przewodnik po mieście; Język włoski w pracy. Jak napisać list formalny po włosku? Gdzie znaleźć materiały do nauki włoskiego? Przewodnik po Neapolu cz. 7. Podziemny Neapol; Domowa pizza. Sprawdzony przepis na pizzę neapolitańską; Neapol za darmo czyli atrakcje, za które nic nie zapłacisz
1. leggere Per diventare un buon conversatore è necessario leggere pioggia non deprime le persone che amano loro lavoro è di leggere le notizie chiaramente e con me, leggere a casa è preferibile a leggere seduti accanto a gente sconosciuta in una vedo che scelgono di non leggere non hanno vantaggi rispetto a quelli che non sanno è proprio quel libro che ho aspettato a lungo per poterlo professori dovrebbero spiegare tutto nel dettagio, non essere concisi e dire sempre agli studenti di andare a casa e leggere i loro fumetti è generalmente visto come il passatempo dei riviste di musica sono scritte da gente che non sa scrivere, che intervista gente che non sa parlare, per gente che non sa terzo della popolazione di quel Paese non sa andrebbe di leggere il mio saggio e correggere gli eventuali errori?Intendi dire che non sa leggere o scrivere?Ho la tendenza a guardare le immagini prima di leggere il a leggere il maggior numero possibili di libri di słowo "czytać" (leggere) występuje w zestawach:słownictwo z podręcznika str 36, 37, 38, 39,40Verbi altri 3 - Inne czasowniki 3passato remoto; verbi irregolari1000 najważniejszych słów w włoskimLE PRIME 1000 PAROLE DA 1 A 500
Cień i kość – tom 1. Osierocona i nikomu niepotrzebna Alina Starkov jest żołnierką, która wie, iż może nie przeżyć swojej pierwszej wyprawy do Fałdy Cienia – połaci nienaturalnego mroku, na której wprost roi się od potworów. Kiedy jednak jej pułk zostaje zaatakowany, Alina wyzwala w sobie uśpioną dotąd magiczną moc, o
. jak czytać po włosku
