Pracownik, który potrzebuje wolnego, a wykorzystał już cały zakres urlopu płatnego, może zawnioskować do pracodawcy o przyznanie urlopu bezpłatnego. Pracodawca ma prawo przyznać taki urlop, jednakże nie jest to jego obowiązek. Praca na etacie gwarantuje szereg przywilejów w stosunku do innych form zarobkowania – jednym z nich jest prawo do urlopu wypoczynkowego w określonym zakresie. Problem pojawia się, kiedy pracownik potrzebuje w danym roku dni wolnych, a wykorzystał już cały przysługujący mu urlop. W takim wypadku możliwe jest skorzystanie z urlopu bezpłatnego na określonych zasadach. Urlop bezpłatny – omówione zagadnienia 1. Czym jest urlop bezpłatny? 2. Przyznanie urlopu bezpłatnego to decyzja pracodawcy 3. Urlop bezpłatny a zwolnienie Urlop bezpłatny – prawo pracownika Urlop bezpłatny to specyficzna sytuacja, w ramach której pracownik czasowo rezygnuje z prawa do wykonywania pracy oraz prawa do wynagrodzenia. Dlatego też przyznanie wolnego w takiej formie może nastąpić wyłącznie na wniosek pracownika – pracodawca nie może sam zdecydować o wysłaniu pracownika na przymusowe, bezpłatne wolne. Forma wniosku o urlop bezpłatny nie jest określona przepisami, zatem teoretycznie może być on przedstawiony nawet w formie ustnej; jednakże w praktyce zalecane jest skierowanie takiego wniosku w wersji pisemnej. Jeśli jednak zatrudniony planowałby dłuższą nieobecność, warto taką argumentację przedstawić pracodawcy w związku z faktem, że przyznanie urlopu bezpłatnego przez pracodawcę nie jest obligatoryjne. Pracownik, udając się na urlop bezpłatny powinien pamiętać, że zasadniczo okres jego trwania nie wlicza się do stażu pracy, a w jego trakcie pracownik nie jest objęty ubezpieczeniem chorobowym. Przyznanie urlopu to decyzja pracodawcy Pracodawca, otrzymując wniosek o urlop bezpłatny od pracownika, ma właściwie nieograniczone prawo do jego przyznania – przepisy pracownicze nie przewidują tu ograniczeń np. liczbą dni, jak w przypadku urlopu płatnego. Co istotne, pracodawca może zgodzić się na cały okres urlopu, o który wnioskuje pracownik; lub tylko na jego część. Ważne! Pracodawca ma prawo do skrócenia urlopu bezpłatnego, który chciałby dostać pracownik, ale nie może go wydłużyć ani przesunąć na inny termin, niż wskazany we wniosku. Z drugiej strony, jeśli pracownik z przyznanym już urlopem bezpłatnym chciałby wcześniej wrócić do pracy, pracodawca może, ale nie musi wyrazić na to zgody. Urlop a zwolnienie Pracodawca przyznając urlop bezpłatny rezygnuje z obowiązku pracy pracownika na określony czas. Dlatego też nie ma on obowiązku zgadzania się na przyznanie takiego wolnego. Ponadto jeśli urlop pracownika będzie trwał dłużej niż 3 miesiące, a w trakcie jego trwania wystąpią w firmie ważne i niedające się wcześniej przewidzieć przesłanki, pracodawca ma prawo do odwołania pracownika z urlopu. Urlop bezpłatny – tak jak standardowy – zasadniczo chroni pracownika przed wypowiedzeniem stosunku pracy, a także przed zmianą warunków pracy. Wyjątkiem jest jednak sytuacja, kiedy w firmie przeprowadzane są zwolnienia grupowe, a bezpłatny urlop trwa dłużej niż trzy miesiące. ▲ wróć na początek Czy wiesz, jak rozliczyć urlop pracownika? Sprawdź prostą instrukcję! UWAGAZachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress oraz Disquss. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane wyłącznie w celu opublikowania komentarza na blogu. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. Dane w systemie Disquss zapisują się na podstawie Twojej umowy zawartej z firmą Disquss. O szczegółach przetwarzania danych przez Disquss dowiesz się ze strony. Zachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Administratorem Twoich danych osobowych jest IFIRMA z siedzibą we Wrocławiu. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane w celu opublikowania komentarza na blogu, jak również w celu obrony lub dochodzenia roszczeń. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. O szczegółach przetwarzania danych przez IFIRMA dowiesz się ze strony polityki prywatności serwisu Może te tematy też Cię zaciekawią
Pracownik otrzymuje stałe wynagrodzenie w kwocie 3500 zł, zamieszkuje w tej samej miejscowości co zakład pracy ale pracodawca błędnie pominął koszty uzyskania przychodu, pracownik złożył PIT-2 uprawniający go do pomniejszania podatku o kwotę wolną od podatku. Autopromocja.
Pracownik przebywający w lutym (cały miesiąc) na urlopie bezpłatnym otrzymał premię roczną za 2016 rok. Czy pracodawca obliczając zaliczki na podatek mógł uwzględnić od tej premii zryczałtowane koszty uzyskania przychodów? Płatnik obliczając zaliczki na podatek może stosować zryczałtowane koszty uzyskania przychodów pod warunkiem, że pracownik uzyskał w danym miesiącu przychody ze stosunku pracy. Bez znaczenia jest fakt, czy pracę w danym okresie rzeczywiście świadczył. Zatem w odniesieniu do pracownika, który wprawdzie cały miesiąc przebywał na bezpłatnym urlopie, ale przecież otrzymał premię, która jest przychodem wynikającym ze stosunku pracy, pracodawca może podczas ustalania z tego tytułu zaliczki na podatek wziąć pod uwagę przysługujące pracownikowi koszty pracownicze. Natomiast w sytuacji, gdyby pracownik przebywał cały miesiąc na urlopie bezpłatnym i nie otrzymał wynagrodzenia za pracę, ani żadnych innych świadczeń, które zalicza się do przychodów ze stosunku pracy, płatnik nie może uwzględnić w jego przypadku zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodu. Źródło: Gazeta Podatkowa Nr 19 (1373) / 2017
Małgorzata Górska-Welikan. 19.10.2020. 18 września 2020 roku Ministerstwo Finansów opublikowało interpretację ogólną w sprawie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów do honorarium autorskiego. Wyjaśnia ona wiele istotnych kwestii, które do tej pory budziły szereg wątpliwości dotyczących naliczania podwyższonych kosztów.
Niezależnie od tego, czy dany pracownik przepracował cały rok, czy też przez część roku korzystał z urlopu bezpłatnego, w rozliczeniu rocznym tego pracownika należy uwzględnić całą kwotę zmniejszającą podatek, czyli 556,02 zł. Pytanie:Pracownik dwa miesiące przebywał na urlopie należy mu w zeznaniu rocznym PIT-40 odliczyć całą kwotę zmniejszającą podatek w wysokości 556,02 czy tylko za miesiące kiedy uzyskał przychód, czyli 10x46,33 = 463,30?Odpowiedź:Niezależnie od tego, czy dany pracownik przepracował cały rok, czy też przez część roku korzystał z urlopu bezpłatnego, w rozliczeniu rocznym tego pracownika należy uwzględnić całą kwotę zmniejszającą podatek, czyli 556,02 potrzeby zeznania rocznego podatek dochodowy pracownika oblicza się według skali podatkowej, określonej w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) – dalej: Jeżeli więc w 2013 r. dochód pracownika (po dokonaniu stosowanych odliczeń – zgodnie z art. 37 ust. 1a – i zaokrągleniu otrzymanej kwoty do pełnych złotych) nie przekroczył zł, wówczas podatek ustala się jako: 18% podstawy obliczenia podatku minus kwota zmniejszająca podatek 556,02 zł. Przy obliczaniu rocznego podatku kwota zmniejszająca podatek jest kwotą stałą i w żadnym wypadku nie należy jej pracodawca, który za swego pracownika sporządza roczne rozliczenie podatku PIT-40, uwzględnia w tym zeznaniu pełną kwotę zmniejszającą podatek (556,02 zł), bez względu na to, czy ów pracownik przepracował cały rok, czy tylko część roku, i niezależnie od wymiaru zatrudnienia tego pracownika (wystarczy, że w roku podatkowym pracownik uzyskał jakikolwiek dochód z tytułu zatrudnienia u danego pracodawcy).Wątpliwości dotyczące kwoty zmniejszającej podatek zapewne pojawiły się w związku z tym, że przy obliczaniu miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od przychodu pracownika ze stosunku pracy pracodawca uwzględnia 1/12 kwoty zmniejszającej podatek (jeśli przed wypłatą pierwszego wynagrodzenia w roku podatkowym pracownik złożył pracodawcy oświadczenie PIT-2). Ponieważ pracownik przez pełne dwa miesiące przebywał na urlopie bezpłatnym i nie osiągał w tym czasie przychodu, dlatego pracodawca mógł w ciągu całego roku zastosować jedynie 10/12 kwoty zmniejszającej podatek, co jednak nie ma wpływu na sposób rozliczenia PIT-40 – jak już wspomniano, w zeznaniu rocznym należy uwzględnić całą kwotę 556,02 zauważyć, że kwestia kosztów uzyskania przychodów wygląda nieco inaczej. W zeznaniu PIT-40 pracownika można bowiem uwzględnić jedynie kwotę kosztów uzyskania przychodów wynikającą (co do zasady) z przemnożenia kwoty miesięcznej (111,25 zł lub 139,06 zł – gdy pracownik dojeżdża do pracy z innej miejscowości) przez liczbę miesięcy, w których pracownik świadczył pracę (chociażby pracował tylko przez część miesiąca). Jeżeli więc pracownik przez dwa pełne miesiące korzystał z urlopu bezpłatnego, to w jego zeznaniu rocznym należałoby wykazać koszty w wysokości 1112,50 zł lub 1390,60 zł (w zależności od miejsca zamieszkania pracownika).
Koszty uzyskania z tytułu przychodu osiągniętego na podstawie umowy o pracę: • wynoszą 111,25 zł miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1335 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej (podstawowe koszty uzyskania przychodów),
Pracodawca zatrudniając pracownika i naliczając wynagrodzenie, jest zobligowany uwzględnić w nim, w formie zryczałtowanej, koszty uzyskania przychodu zgodnie z ustawą o podatku od osób fizycznych z dn. 26 lipca 1991 r. zwaną dalej „ustawą o PIT”. Koszty uzyskania przychodu są nieodzownym elementem, który jest niezbędny do prawidłowego ustalenia wysokości należnego podatku, a co za tym idzie kwoty netto wynagrodzenia. Wysokość tych kosztów jest uzależniona od kilku czynników takich jak np. miejsce zamieszkania lub forma zatrudnienia. Podatki 2020 Aktualne informacje dot. kosztów pracowniczych PIT 2020 Wysokość kosztów Koszty uzyskania przychodu pozostają niezmienne od 2008 roku. Poprzednio wynosiły 108,50 zł oraz 135,63 zł, ten niewielki wzrost kosztów nie jest adekwatny do kosztów jakie pracownik ponosi faktycznie co miesiąc związanych z dojazdem i eksploatacją prywatnego samochodu, chociaż prawo przewiduje wykazanie w deklaracji PIT kwoty faktycznie poniesionej to ogranicza się ona do zbiorowych środków komunikacji np. imienne bilety miesięczne. Wspomniana już wcześniej ustawa o PIT przewiduje dwie kwoty pracowniczych kosztów uzyskania przychodu naliczanych przy wynagrodzeniu. Pierwsza z nich to zł, jest to stawka tzw. podstawowa, stosowana w przypadku stosunku pracy gdy pracownik zamieszkuje w miejscowości tej samej, w której znajduję się zakład pracy i bez znaczenia jest czy pracownik jest tam na stałe zameldowany czy tylko czasowo tam zamieszkuje. Druga stawka kosztów uzyskania przychodów to 139,06 zł, jest to kwota tzw. podwyższonych kosztów, którą stosuje się w ściśle określonym przypadku. Pracownik musi zamieszkiwać w miejscowości innej niż w tej, w której znajduje się zakład pracy oraz nie otrzymywać dodatku za rozłąkę. Pracodawcy muszą pamiętać jednak o tym, że sami z siebie nie mogą naliczać podwyższonych kosztów uzyskania przychodu nawet wtedy, gdy dysponują wiedzą, że takie przesłanki zachodzą. Niezbędnym w tej kwestii jest oświadczenie pracownika, o zamieszkiwaniu w miejscowość innej niż zakład pracy (można się posłużyć gotowym drukiem lub napisać takie oświadczenie odręcznie). Złożenie takiego dokumentu leży w interesie pracownika i żaden przepis prawny nie zobowiązuje pracodawcy do przypomnienia o tym uprawnieniu pracownikowi. Pracownik otrzymuje stałe wynagrodzenie w wysokości 3500 zł, zamieszkuje w tej samej miejscowości, w której znajduje się zakład pracy. Pracodawca dysponuje drukiem PIT-2 złożonym przez pracownika, który uprawnia go do odliczania kwoty wolnej od podatku tj. 46,33zł. Płaca zasadnicza 3500zł, Składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, społeczne) razem 479,85zł, Podstawa naliczenia podatku dochodowego 3500 zł - 479,85 zł - 111,25 zł = 2908,90 zł » 2909 zł (należy pamiętać, aby zaokrąglić podstawę do pełnych złotych) Potrącona zaliczka na podatek dochodowy 2909 * 18% - 46,33 = 477,29 zł Pracownik otrzymuje stałe wynagrodzenie w wysokości 3500 zł, zamieszkuje w miejscowości innej niż zakład pracy, i w związku z tym złożył stosowne oświadczenie, oraz PIT-2. Płaca zasadnicza 3500 zł, Składki na ubezpieczenie społeczne 479,85 zł, Podstawa naliczenia podatku dochodowego 3500 – 479,85 – 139,06 = 2881,08 » 2881 zł, Potrącona składka na podatek dochodowy 2881 * 18% - 46,33 = 472,25 zł NOWOŚĆ na Prenumerata elektroniczna Dziennika Gazety Prawnej KUP TERAZ! Polecamy: INFORLEX Księgowość i Kadry Pracownik otrzymuje stałe wynagrodzenie w kwocie 3500 zł, zamieszkuje w tej samej miejscowości co zakład pracy ale pracodawca błędnie pominął koszty uzyskania przychodu, pracownik złożył PIT-2 uprawniający go do pomniejszania podatku o kwotę wolną od podatku. W przypadku oświadczenia o stosowaniu podwyższonych kosztów uzyskania przychodów, pracodawcy muszą pamiętać, że taki dokument musi mieć postać papierową. Taka forma jest niezbędna do dołączenia do akt osobowych pracownika, w celu wykazania się podstawą ich naliczenia przed organami kontrolującymi. Stosowanie kosztów Koszty uzyskania przychodów należy uwzględnić zawsze gdy: pracownik otrzymał jakikolwiek przychód ze stosunku pracy, bez znaczenia jest jej wysokość i ilość przepracowanych dni, są wypłacane ze środków pracodawcy, i tutaj ważna jest informacja; wynagrodzenie chorobowe też jest wypłacane przez pracodawcę, gdy zatrudnia on więcej niż 20 osób, a więc należy również przy takim tytule wynagrodzenia uwzględnić koszty, gdy wypłata wynagrodzenia następuje już po ustaniu stosunku pracy, np. wypłacamy wynagrodzenie 10 następnego miesiąca a stosunek pracy ustał w ostatnim dniu miesiąca. Również gdy wypłacamy zaległy ekwiwalent za urlop lub tzw. „trzynastkę”, nawet parę miesięcy po ustaniu stosunku pracy należy uwzględnić „kup”. Przy wyliczaniu podatku po ustaniu stosunku pracy należy uwzględnić same „kup” z pominięciem uwzględnienia kwoty wolnej od podatku odliczanej na podstawie oświadczenia PIT-2, bowiem pracodawca nie dysponuje odpowiednią wiedzą czy były pracownik nie otrzymuje dochodu z innych źródeł. Kiedy nie stosować kosztów uzyskania przychodu Pracodawca nie może zastosować kosztów uzyskania przychodu wtedy, gdy: pracownik cały miesiąc przebywa na urlopie bezpłatnym, pracownik przebywa cały miesiąc na zwolnieniu lekarskim i otrzymuje z tego tytułu zasiłek chorobowy (wypłacany przez ZUS), pracownik przebywa cały miesiąc na zasiłku macierzyńskim, pracownik wykonuje dla pracodawcy odrębną pracę, za którą poza wynagrodzeniem otrzyma zapłatę. Wtedy koszty wlicza się w wynagrodzenie zasadnicze, a pomija w dodatkowym, w celu uniknięcia naliczenia dwukrotnie kosztów w tym samym miesiącu. Koszty uzyskania przychodu a umowa zlecenie Umowa zlecenie należy do innej formy zawarcia stosunku pracy niż umowa o pracę, dlatego też naliczanie kosztów uzyskania przychodu znacznie różni się od formy zryczałtowanej stosowanej przy umowie o pracę. Pracownicy posiadający umowę zlecenie stosują koszty uzyskania przychodu w wartości procentowej, tj. 20% podstawy naliczenia podatku dochodowego. Kwota brutto wynagrodzenia 2200 zł Składki na ubezpieczenia społeczne 301,62 zł Podstawa naliczenia podatku dochodowego 2200 - 301,62 = 1898,38 Koszty uzyskania przychodu 1898,38 * 20% = 379,68 zł Należy pamiętać, że złe naliczenie kosztów lub ich pominięcie spowoduje błędnie naliczone wynagrodzenie, a więc może to spotkać z przykrymi konsekwencjami takimi jak mandat od PIP, związany z łamaniem podstawowych obowiązków pracowniczych z art. 94 ust. 5 Kodeksu Pracy o brzmieniu „terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenie”, jak również ze strony samego pracownika, który w takim wypadku może rozwiązać umowę o pracę z winy pracodawcy. Żaden przepis prawa nie zwalnia pracodawcę z tego obowiązku dlatego też pomijanie kosztów uzyskania przychodów zarówno w trakcie trwania stosunku pracy, jak również po jego ustaniu jest niedopuszczalne. Mateusz Nalbert
Koszty uzyskania przychodu a praca zdalna. Podpisując umowę o pracę, należy określić między innymi, jakie zostaną zastosowane koszty uzyskania przychodu podczas ustalania zaliczki na podatek dochodowy. Czy będą to koszty zwykłe (250 zł), czy podwyższone (300 zł).
Urlop bezpłatny jest przerwą w świadczeniu pracy, bez prawa do wynagrodzenia. Instytucja urlopu bezpłatnego może dotyczyć pracowników w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy ale także większej grupy osób na podstawie przepisów szczególnych, pozakodeksowych. W czasie urlopu bezpłatnego stosunek pracy trwa nadal, jednak ulega pewnego rodzaju zawieszeniu. Na mocy przepisów Kodeksu pracy, pracownikowi przysługuje urlop bezpłatny w następujących przypadkach: – na wniosek pracownika, – udzielany przez pracodawcę w celu wykonywania pracy u innego pracodawcy, – pracownika młodocianego, któremu udzielany jest urlop bezpłatny w czasie ferii szkolnych. Urlop bezpłatny udzielany na mocy przepisów szczególnych udzielany jest w przypadku: – osób wykonujących działalność związkową, – pełnienia funkcji radnego, – pełnienia funkcji posła lub senatora, – trwania dziennych studiów doktoranckich, – pełnienia służby konsularno-dyplomatycznej, – policjanta. Uwaga! Na mocy art. 103 (6) Kodeksu pracy, pracownikowi zdobywającemu lub uzupełniającemu wiedzę i umiejętności w związku z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych również przysługuje urlop bezpłatny w wymiarze ustalonym w porozumieniu zawieranym między pracodawcą i pracownikiem. Pracodawca może ale nie musi udzielić pracownikowi urlopu bezpłatnego. Urlop bezpłatny jest udzielany pracownikowi na jego pisemny wniosek. Uwaga! Udzielenie pracownikowi urlopu bezpłatnego z inicjatywy pracodawcy jest bezskuteczne. WNIOSEK O URLOP BEZPŁATNY Wniosek o urlop bezpłatny powinien zawierać czas trwania urlopu bezpłatnego, poprzez wskazanie okresu w jakim pracownik chciałby z tego urlopu skorzystać. Pracownik nie ma obowiązku uzasadniania wniosku i podawania przyczyny ubiegania się o tej urlop. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie aby taki wniosek uzasadnić, co może pomóc pracodawcy w przychylnym rozpatrzeniu wniosku. Pracodawca, który nie wyrazi zgody na udzielenie urlopu bezpłatnego nie musi swojej decyzji uzasadniać, pracownik nie może tej decyzji zaskarżyć. Odmowna decyzja pracodawcy nie może jednak dyskryminować pracownika. Niektóre rodzaje urlopów bezpłatnych udzielanych na mocy przepisów pozakodeksowych przewidują obowiązek udzielenia pracownikowi urlopu bezpłatnego, wówczas pracownik może mieć roszczenie w stosunku do pracodawcy o jego udzielenie. STAŻ PRACY Okresu urlopu bezpłatnego co do zasady nie wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze, zatem nie jest uwzględniany przy obliczaniu stażu pracy pracownika. Przebywanie na urlopie bezpłatnym nie jest również okresem ubezpieczeniowym, w związku z czym stanowi przerwę w opłacaniu składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Uwaga! Przepisy wewnątrzzakładowe mogą przewidywać rozwiązania korzystniejsze dla pracownika i np. uwzględniać okres urlopu bezpłatnego do ogólnego stażu pracy. Należy pamiętać, że w przypadku udzielenia pracownikowi urlopu bezpłatnego w celu wykonywania pracy u innego pracodawcy przez okres ustalony w zawartym w tym celu porozumieniu między pracodawcami, okres tego urlopu bezpłatnego jest wliczany do stażu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze u dotychczasowego pracodawcy. Mamy tu więc do czynienia z odwrotną regułą niż w przypadku urlopu bezpłatnego udzielanego na wniosek pracownika. Ponadto pracodawca jest obowiązany na wniosek młodocianego, ucznia szkoły dla pracujących, udzielić mu w okresie ferii szkolnych urlopu bezpłatnego w wymiarze nieprzekraczającym łącznie z urlopem wypoczynkowym 2 miesięcy. Okres tego urlopu bezpłatnego również wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. ODWOŁANIE Z URLOPU BEZPŁATNEGO Pracodawca może odwołać pracownika z urlopu bezpłatnego pod warunkiem, że: – urlop bezpłatny został udzielony na okres dłuższy niż 3 miesiące, – przy udzielaniu urlopu strony przewidziały możliwość odwołania pracownika z tego urlopu, – odwołanie urlopu odbywa się z ważnych przyczyn. Uwaga! Jeśli urlop bezpłatny został udzielony pracownikowi na okres 3 miesięcy lub krótszy, to niedopuszczalne jest odwołanie pracownika z urlopu. POWRÓT PRACOWNIKA DO PRACY PO URLOPIE BEZPŁATNYM Po zakończeniu urlopu bezpłatnego, pracownik ma obowiązek niezwłocznie zgłosić się do pracy. Niestawienie się do pracy i nieusprawiedliwienie swojej nieobecności może zostać potraktowane przez pracodawcę jako naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych i skutkować tzw. zwolnieniem dyscyplinarnym. Po stawieniu się pracownika do pracy, pracodawca powinien zatrudnić pracownika na stanowisku zajmowanym przez urlopem chyba, że nie jest to możliwe to pracodawca może na okres maksymalnie 3 miesięcy powierzyć wykonywanie pracownikowi innej pracy, jednak praca ta musi odpowiadać kwalifikacjom pracownika i zmiana stanowiska nie może powodować obniżenia dotychczasowego wynagrodzenia. WPŁYW URLOPU BEZPŁATNEGO NA WYMIAR URLOPU WYPOCZYNKOWEGO Korzystanie z urlopu bezpłatnego powoduje konieczność ustalenia wymiaru urlopu wypoczynkowego w wymiarze proporcjonalnym. Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, nieobecność w pracy trwająca co najmniej miesiąc a spowodowana korzystaniem z urlopu bezpłatnego powoduje proporcjonalne obniżenie przysługującego pracownikowi urlopu wypoczynkowego. Przepisy Kodeksu pracy przewidują dwie metody proporcjonalnego obliczania urlopu wypoczynkowego. Metoda 1 Pracownik powraca do pracy w ciągu roku kalendarzowego ale nie zdążył nabyć jeszcze prawa do kolejnego urlopu wypoczynkowego ponieważ okres urlopu bezpłatnego trwał od początku roku kalendarzowego. W takim przypadku pracownik ma prawo do urlopu wypoczynkowego obliczonego w wymiarze proporcjonalnym za czas pozostawania w zatrudnienia w roku powrotu do pracy. Przykład: Pracownik jest uprawniony do urlopu wypoczynkowego w wymiarze 20 dni w skali roku kalendarzowego. Powraca do pracy od dnia po trwającym 3 miesiące okresie urlopu bezpłatnego. Wymiar jego urlopu wypoczynkowego będzie naliczony proporcjonalnie do okresu zatrudnienia w roku powrotu do pracy, a ponieważ pracownik jest zatrudniony na czas nieokreślony to za okres od do przysługuje mu 15 dni urlopu wypoczynkowego zgodnie z wyliczeniem: (20 dni urlopu : 12 miesięcy)x 9 miesięcy (od kwietnia do grudnia)= 15 dni Metoda 2 Pracownik powraca do pracy po trwającej co najmniej jeden miesiąc przerwie w danym roku kalendarzowym, za który nabył już prawo do urlopu wypoczynkowego, ponieważ w dniu 01 stycznia danego roku świadczył pracę. W takim przypadku urlop wypoczynkowy ulega obniżeniu o 1/12 za każdy miesiąc nieobecności w pracy, pod warunkiem, że pracownik nie wykorzystał już całego przysługującego mu urlopu wypoczynkowego przed rozpoczęciem okresu nie wykonywania pracy. Przykład: Pracownik nabył prawo do wyższego wymiaru urlopu wypoczynkowego czyli 26 dni w skali roku. Przebywał na urlopie bezpłatnym od do Przed rozpoczęciem urlopu bezpłatnego nie korzystał z urlopu wypoczynkowego. Wymiar jego urlopu ulegnie proporcjonalnemu obniżeniu o okres niewykonywania pracy. Pracownikowi przysługuje 21 dni urlopu wypoczynkowego zgodnie z wyliczeniem: (26 dni urlopu : 12 miesięcy) x 2 miesiące urlopu bezpłatnego = 5 dni, 26 dni – 5 dni = 21 dni urlopu wypoczynkowego. W JAKI SPOSÓB ROZUMIEĆ POJĘCIE MIESIĄCA Jak stanowi par. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop, jeżeli okresy nieobecności w pracy wymienione w art. 155(2) § 1 Kodeksu pracy obejmują części miesięcy kalendarzowych, przy proporcjonalnym obniżeniu wymiaru urlopu wypoczynkowego, zgodnie z art. 155(2) § 2 Kodeksu pracy, za miesiąc uważa się łącznie 30 dni. Ponadto jeśli pracownik przebywa na urlopie bezpłatnym przez 30 dni w miesiącu liczącym 31 dni to w takim przypadku nie ma zastosowania zasada określona w § 2 wymienionego rozporządzenia. Wynika to z faktu, że urlop bezpłatny przypada w jednym miesiącu, a nie w kilku, a ponadto upływ miesiąca w takiej sytuacji należy ustalać według potocznego sposobu liczenia, czyli od 1 do 31 danego miesiąca. Każdy pełny miesiąc niewykonywania pracy spowodowany urlopem bezpłatnym pomniejsza urlop wypoczynkowy o 1/12 wymiaru urlopu wypoczynkowego, a jeśli są to pełne miesiące kalendarzowe oraz ich części – każdy miesiąc daje 1/12 oraz każde 30 dni będące sumą ich części daje także 1/12. Jeśli są to tylko części miesięcy kalendarzowych, to wtedy sumuje się je i każde 30 dni daje 1/12. W podobny sposób wypowiedziała się Państwowa Inspekcja Pracy, która w odpowiedzi na zapytanie Wydawnictwa skomentowała rozumienie przepisu 155(2) Kodeksu pracy: „…omawiany przepis pozwala na sumowanie wymienionych nieobecności w pracy obejmujących część miesiąca kalendarzowego, przy czym za miesiąc niewykonywania pracy uważamy łącznie 30 dni. Jeśli więc zatrudniony był np. na dwóch kolejnych urlopach bezpłatnych trwających 35 dni, wymiar urlopu wypoczynkowego obniżamy proporcjonalnie jedynie o 1/12, tak jak z powodu 30-dniowej absencji. Nieobecność 5-dniowa nie powoduje natomiast takiego skutku. W takich sytuacjach nie stosujemy bowiem reguły z art. 155(2a) że niepełny miesiąc kalendarzowy zaokrąglamy w górę do pełnego miesiąca. Dopiero więc następnych 25 dni nieobecności w pracy np. z powodu urlopu bezpłatnego pozwala na obniżenie wymiaru urlopu wypoczynkowego o 2/12. Łączna liczba dni absencji w pracy wyniesie bowiem 60 dni, a więc dwa miesiące w rozumieniu § 2 rozporządzenia…” Uwaga! Jeśli pracownik nie powraca do pracy w tym samym roku kalendarzowym, w którym rozpoczął korzystanie z urlopu bezpłatnego, przysługuje mu za ten rok urlop wypoczynkowy w pełnym wymiarze. Tylko w sytuacji, gdyby pracownik nie wykonywał pracy od dnia 1 stycznia przez cały rok kalendarzowy z powodu urlopu bezpłatnego, nie nabyłby prawa do urlopu wypoczynkowego za dany rok kalendarzowy. Podstawa prawna: – ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny ( z dnia – ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy ( z dnia – rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop ( z dnia TO CIĘ NA PEWNO ZAINTERESUJE: Przygotowałam dla Ciebie wzór porozumienia o wykorzystaniu urlopu wypoczynkowego w trakcie kolejnego zatrudnienia , którego podpisanie przez strony zwalnia pracodawcę z obowiązku wypłaty pracownikowi ekwiwalentu pieniężnego w przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia umowy o pracę. POROZUMIENIE O WYKORZYSTANIU URLOPU WYPOCZYNKOWEGO W TRAKCIE KONTYNUOWANEGO ZATRUDNIENIA Chcesz dowiedzieć się czegoś więcej na temat ekwiwalentu pieniężnego? W związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy, pracownikowi, który z różnych powodów nie wykorzystał całego przysługującego mu urlopu wypoczynkowego, przysługuje rekompensata w postaci wypłaty ekwiwalentu pieniężnego. Zapraszam na film! EKWIWALENT PIENIĘŻNY Czy wiesz w jaki sposób prawidłowo prowadzić akta osobowe pracowników? Jeśli chcesz mieć pewność, że akta osobowe są prowadzone zgodnie z przepisami – zachęcam do zapoznania z moim artykułem! PRAWIDŁOWE PROWADZENIE AKT OSOBOWYCH
W pierwszej kolejności, stwierdzić należy, iż koszty związane z zakupem wieńców pogrzebowych mogą zostać zaliczone w rachunku podatkowym po stronie kosztów, o ile spełniają przesłanki z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako ustawa o PDOP). Co do zasady, brak jest na gruncie tej ustawy
Zasadniczo pracodawca nie może zwolnić pracownika podczas urlopu bezpłatnego ani też wypowiedzieć warunków pracy lub płacy. Możliwe jest to tylko w wyjątkowych okolicznościach. Kiedy istnieje możliwość zwolnienia pracownika podczas urlopu bezpłatnego? Od ochrony stałości zatrudnienia istnieją wyjątki zawarte w art. 411 oraz w ustawie z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (DzU nr 90, poz. 844, ost. zm. DzU z 2008 r. nr 237, poz. 1654) - zwanej dalej ustawą o zwolnieniach grupowych. Ograniczają one znacznie zakres tej ochrony. W razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy nie stosuje się przepisów art. 38, 39 i 41 ani przepisów szczególnych dotyczących ochrony pracowników przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem umowy o pracę (art. 411 § 1 Natomiast w myśl art. 5 ust. 3 i 4 ustawy o zwolnieniach grupowych pracodawca może wobec pracowników przebywających na urlopie bezpłatnym zastosować wypowiedzenie zmieniające, przy czym w razie obniżenia przez to ich wynagrodzenia nie mają oni prawa do dodatków wyrównawczych. Ponadto pracodawca może wypowiedzieć tym pracownikom umowy o pracę. Jest to jednak dopuszczalne tylko w przypadku urlopu trwającego przynajmniej 3 miesiące. Zobacz: Rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem Natomiast w przypadku zwolnień indywidualnych z przyczyn niedotyczących pracowników (art. 10 ust. 1 i 2 ww. ustawy) pracodawca może wypowiedzieć umowę o pracę pracownikom na urlopie bezpłatnym trwającym co najmniej 3 miesiące, pod warunkiem niezgłoszenia sprzeciwu przez zakładową organizację związkową w terminie 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o zamierzonym wypowiedzeniu. Przy czym wyrażenie sprzeciwu będzie wiążące dla pracodawcy i uniemożliwi zgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę. Przepisy nie określają formy sprzeciwu, dlatego też należy uznać, że organizacja związkowa może wyrazić swój sprzeciw w każdej formie (np. pocztą elektroniczną bądź nawet telefonicznie). Natomiast brak reakcji (milczenie) związku zawodowego jest równoznaczny w skutkach prawnych ze zgodą na dokonanie wypowiedzenia. Pracodawca może także wypowiedzieć tym pracownikom warunki pracy i płacy, jeżeli z przyczyn niedotyczących tych pracowników nie jest możliwe dalsze ich zatrudnianie na dotychczasowych stanowiskach pracy. W takim przypadku stosuje się art. 38 (art. 10 ust. 2 i 3 ww. ustawy). W czasie korzystania przez pracownika z urlopu bezpłatnego pracodawca może również rozwiązać z nim umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy tego pracownika w taki sam sposób jak z innymi pracownikami. Zobacz: Nowa ustawa antykryzysowa Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE
. wyun1jfng9.pages.dev/813wyun1jfng9.pages.dev/467wyun1jfng9.pages.dev/813wyun1jfng9.pages.dev/54wyun1jfng9.pages.dev/35wyun1jfng9.pages.dev/860wyun1jfng9.pages.dev/555wyun1jfng9.pages.dev/322wyun1jfng9.pages.dev/541wyun1jfng9.pages.dev/924wyun1jfng9.pages.dev/846wyun1jfng9.pages.dev/592wyun1jfng9.pages.dev/775wyun1jfng9.pages.dev/870wyun1jfng9.pages.dev/454
koszty uzyskania przychodu a urlop bezpłatny
